محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798628029
رخدادهای مهم امروز تاریخ اسلام
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: رخدادهای مهم این روزها تاریخ اسلام
آغاز غزوه قینقاع در سال دوم هجری قمریهلاكت عبدالملك بن مروان اموی در سال 86 هجری قمریآغاز خلافت ولید بن عبدالملك اموی در سال 86 هجری قمریوفات نویسنده "سنن ابی داوود" در سال 275 هجری قمریوقوع غزوه اُحُد در سال 3 هجری قمریتولد «اَبُوالطُّفیل عامِر كِنانی» در سال 3 هجری قمریشهادت «حضرت عبد العظیم حَسَنی» در سال 253هجری قمریدرگذشت آیت الله شیخ محمد تقی اصفهانی در سال 1248 هجری قمری آغاز غزوه قینقاع در سال دوم هجری قمریپس از آن كه پیامبر(ص) به مدینه هجرت و نظام حكومتی اسلام را پایه ریزی نمود، با یهودیان مقیم این شهر و حوالی آن، پیمان همزیستی مسالمت آمیز امضا كرد و از آنان تعهد گرفت كه با دشمنان اسلام همكاری نكرده و بر علیه اسلام و مسلمانان، هیچ دسیسه و فتنه ای ایجاد نكنند.اما قوم یهود، هر گاه احساس می كرد كه پیامبر اسلام(ص) و حكومت اسلامی در مدینه منوره، در معرض خطر قرار گرفته است، خوشحال شده و در صدد همكاری با دشمنان اسلام بر می آمدند و پیمان نامه خویش را نقض می كردند.یكی از قبایل یهود مدینه، طایفه "قَیْنُقاع" بود، كه افراد آن، در حوالی مدینه می زیسته و به كار تجارت و بازرگانی می پرداختند و از داشتن زمین های زراعی، باغستان و دام داری محروم بودند.آنان در محله خویش، بازار بازرگانی مهمی داشتند كه بسیاری از عرب ها، اعم از مسلمان، مسیحی، یهود، مشرك و بت پرست، در آن جا خرید و فروش می كردند.روزی، یكی از بانوان مسلمان در آن جا مورد اهانت و استهزا قرار گرفت و همین امر، موجب درگیری و زد و خورد میان مسلمانان و یهودیان حاضر گردید و در این میان، یك تن از یهودیان و یك تن از مسلمانان كشته شدند. هم چنین پس از پیروزی سپاه اسلام بر مشركان قریش در "نبرد بدر" و كشته و اسیر شدن بسیاری از مشركان مكه، یهودیان مدینه از این پیروزی غرور آفرین مسلمانان، احساس ناراحتی و حسادت می كردند و از هر راه ممكن در صدد دشمنی با مسلمانان و تحقیر آنان بر می آمدند. تا این كه روزی رسول خدا(ص) وارد بازار آنان گردید و آنان را گرد آورد و به موعظه و اندرزشان پرداخت و آنان را به یاد پیمان نامه هایشان انداخت و از اختلاف و دشمنی، آنان را بر حذر داشت و سرانجام به آنان فرمود: یا معشر یهود! أسلموا، فوالله انّكم لتعلمون أنّی رسول الله، قبل أن یوقع الله بكم مثل وقعه قریش.یعنی: ای جماعت یهود! تسلیم شوید و گردنكشی و دشمنی نكنید؛ سوگند به خدا، شما می دانید كه من رسول خدا هستم ، زیرا در كتاب مقدستان، به آن بشارت داده شده است پس متوجه باشید به سرنوشتی كه قریش دچار شده اند، شما را خدا به آن دچار نسازد.یهودیان به پیامبر(ص) پاسخ های ناهموار داده و گفتند: اگر در جنگ با مردمی كه شیوه نبرد نمی دانند، پیروز شده ای، مغرور مشو. به خدا سوگند، اگر با ما نبرد كنی ما را خواهی شناخت.خداوند سبحان، در این هنگام، این آیه را بر رسول خدا(ص) نازل كرد: و اِمّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیانَهً فَانْبِذْ اِلَیْهِمْ عَلی سَواءٍ، اِنّ اللّهَ لا یُحِبّ الْخائنینَ.یعنی: هر گاه با ظهور نشانه هایی از خیانت گروهی بیم داشته باشی كه عهد خود را شكسته و حمله غافلگیرانه كنند، به طور عادلانه به آنها اعلام كن كه پیمانشان لغو شده است؛ زیرا خداوند، خائنان را دوست نمی دارد.پس از نزول این آیه، پیامبر اسلام(ص) دستور حمله به سوی طایفه قینقاع را صادر كرد. آن حضرت، "ابولبابه بن عبد المنذر" را در مدینه به جای خویش گمارد و به همراه هفت صد مرد جنگی كه سیصد تن از آنان، زره بر تن داشتند در 15 شوال سال دوم قمری، به سوی قینقاع حركت كرد و یهودیان این محله از ترس رویارویی با مسلمانان، وارد دژ خویش شده و آن را از پشت بستند. پیامبر(ص)، آنان را محاصره كرد و به مدت 15 روز به این محاصره ادامه داد، تا این كه یهودیان تسلیم شدند. مسلمانان، آنان را دست بستند و قصد اعدامشان نمودند.ولی عبدالله بن ابی بن سلول، سر دسته منافقان مدینه كه با یهودیان حشر و نشر داشته و سابقاً با طایفه آنان هم پیمان بود، از آنان در نزد پیامبر(ص) شفاعت كرد و اصرار و تاكید فراوان نمود، تا آن حضرت از كشتن آنان، درگذشت. ولی شرط نمود كه آنان باید تمام ابزارهای جنگی و دارایی های خویش را واگذارند و به همراه زنان و فرزندان خویش، این سرزمین را ترك گویند و به سوی شام هجرت كنند.یهودیان، به ناچار تمام دارایی های خویش را گذاشته و به همراه زنان و فرزندانشان، مدینه را ترك و به خیبر رفتند. در آن جا، تعدادی ماندنی شده و بقیه به "اذرعات" مجاور سرزمین اردن، در سرزمین شام، هجرت كردند و مسلمانان را از شرارت ها و دشمنی های خویش رها ساختند. پیامبر(ص) اموال و دارایی های آنان را به غنیمت گرفت و خمس آن ها را برای خویش برداشت و بقیه را میان مبارزان تقسیم كرد. این، نخستین موردی بود كه پیامبر(ص) از غنیمت جنگی، خمس گرفته بود. هلاكت عبدالملك بن مروان اموی در سال 86 هجری قمریعبدالملك بن مروان بن حكم، پنجمین خلیفه اموی و دومین حاكم تیره مروانی است، كه در ماه مبارك رمضان سال 65 قمری، پس از هلاكت پدرش مروان بن حكم، در شام به خلافت رسید.وی پیش از خلافت، پیوسته ملازم مسجد بود و قرآن مجید را بسیار تلاوت می كرد و بدین جهت وی را "حمامه المسجد" می گفتند. اما هنگامی كه به خلافت رسید، قرآن را بر هم نهاد و گفت: سلام علیك، هذا فراق بینی و بینك.عبدالملك بن مروان در آغاز خلافت خویش با دو قیامی كه منجر به پیروزی شده و موفق به تشكیل حكومت شده بودند، مواجه بود.نخست، عبدالله بن زبیر بود، كه در مكه معظمه قیام كرد و به پیروزی رسیده بود و علاوه بر حجاز و یمن، بسیاری از مناطق عراق و شام را نیز در اختیار گرفته بود.دیگری مختار بن ابی عبیده ثقفی بود كه با یاری و همراهی شیعیان، در كوفه قیام كرد و علاوه بر این شهر، بسیاری از بخش های میانی و شمالی عراق را در استیلای خود گرفته بود.ولی حكومت مختار بن ابی عبیده ثقفی، چندان دوام نیافت و به دست مصعب بن زبیر، برادر عبدالله بن زبیر از میان رفت و تمام سرزمین عراق نیز به حكومت آل زبیر پیوست. ازآن زمان، پیوسته میان زبیریان و امویان درگیری و جنگ بود و این وضعیت به مدت نه سال ادامه داشت وسرانجام، حجاج بن یوسف ثقفی از سوی عبدالملك بن مروان، مكه معظمه را سنگباران و آتش باران كرد و با تخریب خانه خدا و كشتار عظیم مردم، عبدالله بن زبیر را در سال 73 قمری كشت و به حكومت چندین ساله وی پایان داد و از این زمان ،سراسر مناطق اسلامی در تحت سیطره عبدالملك قرار گرفت.وی، به مدت 21 سال حكومت كرد و سرانجام در پانزدهم شوال سال 86 قمری، در دمشق، مقر خلافت امویان، به هلاكت رسید.پس از وی، چهار تن از فرزندان بلا واسطه و چندین نفر از فرزندزادگانش به خلافت رسیدند.درباره تاریخ وفات عبدالملك بن مروان، برخی چهارم و برخی نیز دهم شوال سال 86 قمری را ذكر كرده اند ولی اكثر مورخان، همان روز پانزدهم شوال را اختیار كرده اند.روایت شد،وی هنگامی كه به خلافت رسید، صدقات و موقوفات رسول خدا(ص) و امیر مومنان علی بن ابی طالب(ع) را به امام زین العابدین(ع) برگردانید و آن حضرت را متولی آن ها نمود.خداوند سبحان، در این هنگام، این آیه را بر رسول خدا(ص) نازل كرد: و اِمّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیانَهً فَانْبِذْ اِلَیْهِمْ عَلی سَواءٍ، اِنّ اللّهَ لا یُحِبّ الْخائنینَ. هر گاه ]با ظهور نشانه هایی[ از خیانت گروهی بیم داشته باشی ]كه عهد خود را شكسته و حمله غافلگیرانه كنند[، به طور عادلانه به آنها اعلام كن كه پیمانشان لغو شده است؛ زیرا خداوند، خائنان را دوست نمی داردآغاز خلافت ولید بن عبدالملك اموی در سال 86 هجری قمریابوالعباس، ولید بن عبدالملك بن مروان بن حكم اموی، كه نام مادرش "ولادة بنت عباس بن حزن عبسی" بود، پس از درگذشت پدرش عبدالملك بن مروان و دفن بدنش در بیرونی باب جابیه صغیر، واقع در دمشق، یك راست به مسجد رفت و پس از سخنرانی، از مردم شام برای خویش بیعت گرفت.وی، همانند بسیاری از خلفای اموی، مستبد،سخت گیر و خشن بود و ابن كثیر درباره اش گفت: و كان جباراً عنیداً.شایان ذكر است كه امام علی بن الحسین(ع)، معروف به امام زین العابدین(ع) در ایام خلافت ولید، به دستور او و یا به دستور برادرش هشام بن عبدالملك، مسموم و بر اثر آن، در محرم سال 95 قمری در مدینه منوره به شهادت رسید.ولید بن عبدالملك، ساختمان مسجد جامع دمشق راتجدید بنا كرد و برای ساختمان آن به مدت ده سال تلاش كرد و هنگامی كه ساختمان مجلل و زیبای مسجد پایان یافت و به بهره برداری رسید، عمر ولید بن عبدالملك نیز پایان یافت. وفات نویسنده "سنن ابی داوود" در سال 275 هجری قمریابوداوود، سلیمان بن اشعث بن اسحاق بن بشیر بن شداد بن عمرو سجستانی، یكی از دانشمندان و فقیهان و محدثان بنام اهل سنت است، كه در سال های میانی قرن سوم هجری قمری می زیست. وی نویسنده كتاب معروف "السّنن" است، كه به سنن ابی داوود مشهور شده است و یكی از كتاب های "صحاح سته" اهل سنت و مورد اعتبار و احترام سنی مذهبان می باشد.وی در پانزدهم شوال سال 275 قمری، در شهر "بصره" وفات یافت. وقوع غزوه اُحُد در سال 3 هجری قمری
غزوه اُحُد در سال 3 هجری قمری به وقوع پیوست . این غزوه در نزدیكی كوه احد مقابل شهر مدینه میان سپاه حضرت محمّد(ص) و كفّار قریش روی داد. اهل قریش كه از شكست در غزوه بدر كینه مسلمانان را در دل داشتند با سه هزار مرد جنگی به طرف مدینه حركت كردند . حضرت محمد(ص) با 700 تن از یارانش به مقابله با كفار قریش برخواستند. در غزوه احد حمزه عموی پیامبر اسلام به دست وحشی غلام قریشیان شهید شد. این حادثه تلخ و شایعه مجروح شدن حضرت محمد(ص) روحیه مسلمانان را تضعیف كرد و سستی بر آنان حاكم شد. بدین ترتیب مسلمانان در جنگ غزوه احد كه طی دو مرحله انجام گرفت با شكست روبه رو شدند و هفتاد و چهارتن از آنان نیز به شهادت رسیدند. تولد «اَبُوالطُّفیل عامِر كِنانی» در سال 3 هجری قمری «اَبُوالطُّفیل عامِر كِنانی» از امیران، شاعران و خطیبان پرآوازه صدراسلام در سال 3 هجری قمری به دنیا آمد. بیشتر اشعار خود را در مدح و حماسه می سرود و در جنگهای جمل، صِفّین و نهروان در ركاب مولاعلی (ع) با دشمنان اسلام جنگ كرد. عامر كنانی در لشكر مختار ثقفی در جنگ با بنیامیه و خونخواهی قاتلان سیّد الشّهداء شركت داشت. ابوالطّفیل عاِمر كَنانی آخرین صحابه حضرت محّمد(ص) بود كه جهان را بدرود گفت. شهادت «حضرت عبد العظیم حَسَنی» در سال 253هجری قمری«حضرت عبد العظیم حَسَنی» در سال 253هجری قمری به شهادت رسیدند. آن حضرت از اعقاب امام حسن مجتبی (ع) و معاصر با امام محمد تقی (ع) و امام علی النقی (ع) بودند. حضرت عبد العظیم در زمان مُعْتَزخلیفه عباسی اثر ظلم و جور خلیفه به شهر ری هجرت كردندو در محلهای به نام« سكَّةُ المَوالی» در سردابی مأوا گزیدند و از آن محل با شیعیان ارتباط داشتند شایان توجه است كه حضرت عبد العظیم به تصمیم شخص خود اقدام به این سفر نكردند بلكه به امر امام هادی(ع) به ایران و به شهر ری مهاجرت كردند. درگذشت آیت الله شیخ محمد تقی اصفهانی در سال 1248 هجری قمریآیت الله شیخ محمد تقی اصفهانی مشهور با صاحب حاشیه از بزرگترین علمای شهر اصفهان در سال 1248 هجری قمری در گذشت. آرامگاه آیت الله اصفهانی در تخت پولاد اصفهان است . شیخ محمد تقی اصفهانی پس از كسب مقام اجتهاد به اصفهان باز گشت و به تدریس پرداخت. كتابهای شَرحُ الاَسماءُ الحُسنی و هِدایَةُ المُستًرشِدین از آثار بزرگ آیت الله اصفهانی اخیركه معرف دانش بسیار ایشان است در اصول فقه می باشد.| تنظیم شده توسط موسوی - گروه دین و اندیشه تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 206]
-
گوناگون
پربازدیدترینها