محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799241755
عرفان اسلامی (13) خوف از مقام خدا
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
عرفان اسلامی (13) خوف از مقام خدا نویسنده : استاد حسین انصاریان شرح كتاب مصباح الشريعة ومفتاح الحقيقة 3 ـ خوف از مقام خدااز دورترين ايام حيات ، براى پيشگيرى از وقوع جرم ، جريمه وضع شده ، و هميشه با اعلام جريمه جرم به مردم ، در دل آنان نسبت به ارتكاب جرم ايجاد وحشت شده ، و از اين راه براى تقليل جرم موفّق شده اند .آئين الهى كه حاوى تمام مقررات لازم براى انسان است ، و قوانين آن براى جلب مصلحت و دفع مفسده به نفع بشر وضع شده ، معمولاً براى جرم ها و گناهان دو جريمه قائل است ، جريمه دنيايى كه مولود خود گناه است ، و جريمه آخرتى كه آن نيز زائيده از گناه است .كتب آسمانى و انبيا و ائمه ، تمام مواضع جرم وجريمه را بيان كرده ، و در اين زمينه چيزى فروگذار نكرده اند .مؤمنين به خدا و روز جزا تربيت شدگان مكتب انبيا و امامان ، بر اثر خوف از مقام خدا ، كه همان قرار دادن جريمه براى حرام است دامن به گناه آلوده نمى كنند ، زيرا به اين حقيقت واقفند كه گناه علت دور ماندن از رحمت و عنايت حق است .دل عاشقان دوست هرگز از چنين خوفى خالى نمى ماند ، و به خاطر همين خوف است كه زندگى را از ابتداى شروع به پاكى ابتدا كرده و به پاكى به پايان مى برند .قرآن و روايات و اخبارى براى چنين خوفى ارزش فوق العاده قائلند ، و صاحبان اين خوف را بندگانى حقيقى دانسته ، و آنان را از پاك ترين عباد شايسته حق به حساب آورده اند .آرى علت رشد و كمال ، و سبب طهارت و پاكى جان و دل چنين خوفى است ، و بدون آن رسيدن به مقام قرب امرى است محال .در اين قسمت لازم است به بخشى از آيات مربوط به خوف و حالات خائفين اشاره شود، تا ارزش اين خوف و موقفى كه در پاك نگاه داشتن حيات از آلودگيها دارد ، روشن گردد و معلوم شود كه خوف از عذاب و از مقام خدا بهترين علّت براى ايجاد امنيّت در حيات دنيا و آخرت است .آيات وارده در خوف از عذاببه پيامبر بزرگ مى فرمايد به امّت چنين بگو :( قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْم عَظِيم ) .من از اينكه خداوند را نافرمانى كنم از عذاب روز بزرگ مى ترسم ، روى اين حساب هرگز تسليم خواسته هاى شما و خواسته هاى بدون منطق هواى نفس نمى گردم .به مردم مؤمن مى گويد :( إِنَّمَا ذلِكُمُ الشَّيْطَانُ يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءَهُ فَلاَ تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِن كُنْتُم مُؤْمِنِينَ ) .اين شيطان است كه دوستان خود را در برابر امور واهى مى ترساند ، و اينان هم چون اربابشان شيطان ، با سخنهاى دور از حقيقت مى خواهند شما را بترسانند ، و در نتيجه شما را از محور ايمان و عمل صالح خارج كنند ، و دامن پاك شما را به معصيت آلوده سازند . امّا شما اى مردم با ايمان از اينان وحشت نكنيد و تنها از من بترسيد ، كه ترس از خدا بهترين علّت براى پاك ماندن از هر گناهى است .قرآن مجيد درباره اهل بيت پيامبر چنين مى فرمايد :( يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْماً كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيراً * وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىحُبِّهِ مِسْكِيناً وَيَتِيماً وَأَسِيراً * إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لاَ نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاءً وَلاَ شُكُوراً * إِنَّا نَخَافُ مِن رَبِّنَا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِيراً * فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُوراً ) .آنان به نذرى كه براى خدا بسته بودند وفا كردند ، و مى ترسند از روزى كه شرّش پر زنان هر خطاكارى را مى گيرد ، آنان در راه عشق به خدا غذاى مورد نياز خود را به از كار افتاده ، و يتيم و اسير خوراندند و به آنان گفتند ما براى خدا به شما محبّت كرديم و توقّع هيچ گونه مزدى از شما نداريم ، ما خدا را از روز دژم خوى و آشفته روى كه روز سختى است مى ترسيم ، و اين خداست كه به مزد ترس آنان از آن روز ، در كنار محبّت و لطفش پناه داده و بديشان در روز قيامت خرّمى و شادمانى ارزانى مى دارد .ترس از روز جزا و خوف از مقام خدا بهترين زمينه ساز براى قبول احكام و فرمانهاى الهى است . به همين خاطر خداوند بزرگ در قرآن مجيد به پيامبر بزرگش مى فرمايد :( فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ ) .با آيات قرآن مجيد به كسانى كه از بيم دادن من نسبت به عذاب فردا مى ترسند تذكر بده .آرى آنان كه از روز حشر و دقت و حساب آن مى ترسند ، و مى دانند كه در آن روز دوست و شفيعى جز خدا نيست ، هماره در راه رشد وتكاملند ، و حركتشان حركت به سوى مقام قرب است ، و همينانند كه در كمال شوق وعشق به قبول قرآن حاضر شده ، و تمام شئون حيات خويش را به آيات قرآن آراسته اند ، درباره چنين مردمى كه از چنان خوف ممدوحى بهرهورند قرآن مى فرمايد :( وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَى رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُم مِن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ) .به وسيله وحى و اصول عالى آن كسانى را كه از جمع شدن در پيشگاه حق به فرداى قيامت مى ترسند انذار نماى ، و آن روز براى آنان دوست و شفيعى جز خدا نيست ، اميد است با اين انذار به تقوا و خويشتن دارى آراسته گردند .قرآن مجيد درباره ى عمل كنندگان به دستورات حق ، و آنان كه از مقام پروردگار مى ترسند ، و از سوء حساب در قيامت وحشت دارند چنين مى فرمايد :( الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَلاَ يَنقُضُونَ الْمِيثَاقَ * وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ * وَالَّذِينَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلاةَ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرّاً وَعَلاَنِيَةً وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُولئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ ) .آنان كه به عهد خدا وفا مى كنند ، و پيوند با حق را نمى شكنند ، و آنچه را خدا نسبت به آن دستور پيوند داده به آن متّصل مى شوند ، و نسبت به حق دلى همراه ترس دارند ، و از سوء حساب در روز قيامت به وحشت اند ، و در راه خدا در برابر پيشامدها استقامت مى كنند ، و در آشكار و نهان از آنچه خدا به آن داده به مستحق مى پردازند ، و بدى را با عمل شايسته و اخلاق پسنديده دفع مى كنند ، در آن جهان داراى عاقبت نيكى هستند .آرى آنان كه از خدا مى ترسند ، و از سوء حساب وحشت دارند ، سعى مى كنند آلوده به گناه نشوند ، و به خاطر جريمه هاى سنگينى كه براى جرم ها مقرر شده مى كوشند از آلودگيها بركنار بمانند .درباره ى بندگان پاك و شايسته اش مى فرمايد :( رِجَالٌ لاَّ تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلاَ بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلاَةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْماً تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالأَبْصَارُ ) .مردانى هستند كه تجارت و كسب آنان را از ياد خدا جدا نكند و در سرگرمى نسبت به مال و فرزند فرو نبرد ، و به پا دارندگان نماز و ادا كنندگان زكاتند ، و از روزى كه دلها و چشم ها در آن روز بگردند در ترس و وحشت اند .قرآن مجيد با در اختيار گذاردن اوضاع قيامت نسبت به عاصيان ، زمينه ايجاد خوف را در دل عاشقان فراهم كرده ، و از اين راه آنان را به ميدان هدايت و پاكى سوق مى دهد آنجا كه مى فرمايد :( فَاعْبُدُوا مَا شِئْتُم مِن دُونِهِ قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوْا أَنفُسَهُمْوَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلاَ ذلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ * لَهُم مِن فَوْقِهِمْ ضُلَلٌ مِنَ النَّارِ وَمِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذلِكَ يُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ يَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ ) هان اى گمراهان ، آنچه را غير خدا مى خواهيد پرستش كنيد ، به اينان بگو زيانكار كسى است كه به خود و اهلش زيان برساند ، و نتيجه اين زيان در قيامت آشكار خواهد شد واين است زيان روشن ومعلوم، براى اينان در قيامت پوشش هايى از آتش از بالاى سر واز زيرشان وجود دارد، وبا اين برنامه هاست كه خدا بندگانش مى ترساند ، اى بندگان من خويشتن دارى پيشه كنيد .و نيز در قرآن مى فرمايد :( وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى * فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى ) .آن كس كه از مقام خدا بترسد ، و به خاطر اين ترس نفس را از خواسته هاى غلط بازدارد ، جايگاه او بهشت است .روايات خوفعَنْ حَمْزَةَ بن حَمْرانَ ، قالَ : سَمِعْتُ أَبا عَبْدِاللهِ (عليه السلام) يَقُول : إِنَّ مِمّا حُفِظَ مِنْ خُطَبِ رَسُولِ الله . قالَ : أَيُّهَا النّاسُ إِنَّ لَكُمْ مَعالِمَ فَانْتَهُوا إِلى مَعالِمِكُمْ وَإِنَّ لَكُمْ نَهايَةً فَانْتَهُوا إِلى نَهايَتِكُمْ ، أَلا إِنَّ الْمُؤْمِنَ يَعْمَل بَيْنَ مَخافَتَيْنَ : بَيْنَ أَجَل قَدْ مَضى لا يَدْري مَا اللهُ صانِعٌ فيهِ ، وَبَيْنَ أَجَل قَدْ بَقِيَ لا يَدْري مَا اللهُ قاض فِيه فَلْيَأخُذِ الْعَبْدُ الْمُؤْمِنُ مِنْ نَفْسِهِ لِنَفْسِهِ وَمِنْ دُنْيا لآخِرَتِهِ ، وَفي الشَيْبَةِ قَبْلَ الْكِبَرِ وَفي الْحَياتِ قَبْلَ الْمَماتِ فَوَ الَّذي نَفْسُ مَحَمَّد بِيَدِهِ مَا بَعْدَ الدُّنْيا مِنْ مُسْتَعْتَب وَمَا بَعْدَها مِنْ دار إِلاّ الْجَنَّةَ وَالنَّارَ .امام ششم فرمود : از جمله سخنرانيهايى كه از پيامبر بزرگ ضبط شده اين است كه فرمود : اى مردم براى شما نسبت به برنامه هاى الهى نشانه هايى قرار داده شده ، به آن نشانه ها برسيد ، و براى شما پايانى از خير مقرّر شده خود را به آن پايان برسانيد، مؤمن بين دو ترس است : ترس از عمر گذشته كه نمى داند خدا با آن چه مى كند ؟ و ترس از عمر باقيمانده كه نمى داند براى آن چه مقرّر شده ؟ مؤمن از وجود خود براى خود ، از دنيايش براى آخرتش ، از جوانى اش براى پيريش و از حياتش براى مرگش بهره مى گيرد . به خدايى كه جانم در دست اوست ، پس از دنيا جاى عذرى نيست ، و از پس دنيا جز بهشت وجهنم براى مردم چيزى وجود ندارد .عَنْ أَبِي عَبْدِاللهِ (عليه السلام) في قَوْلِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ ( وَلِمَنْ خَافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ) قالَ : مَنْ عَلِمَ أَنَّ اللهَ يَراهُ وَيَسْمَعُ مَايَقُولُ وَيَعْلَمُ مَا يَعْمَلُهُ «يَفْعَلُهُ» مِنْ خير أَوْ شَرّ فَيَحْجُزُهُ ذلِكَ عَنِ الْقَبِيحِ مِنَ الاَْعْمَالِ فَذلِكَ الَّذي خَافَ مَقامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى .امام ششم در ترجمه آيه «ولمن خاف مقام ربّه جنّتان» فرمود : كسى كه مى داند خدا او را مى بيند ، و آنچه مى گويد مى شنود ، و هرچه از خير و شر انجام مى دهد آگاه است ، و اين نحو اطلاع از خدا او را از اجراى برنامه هاى خلاف حق بازمى دارد ، كسى است كه از مقام خدا ترسيده و نفس را از خواسته هاى غلط بازداشته .عَنِ الْهِيْثَمِ بْنِ واقِدِ قالَ : سَمِعْتُ أَبا عَبْدِاللهِ (عليه السلام) يَقُولُ : مَنْ خافَ اللهَ أَخافُ اللهُ مِنْهُ كُلِّ شَيء ، وَمَنْ لَمْ يَخَفِ اللهَ أَخافَهُ اللهُ مِنْ كُلِّ شَيْء .امام ششم فرمود : هركس از خدا بترسد ، خداوند هر چيزى را از او مى ترساند ، و هركس از خدا نترسد ، از همه چيز بترسد .عَنْ أَبي حَمْزَةِ قالَ : قالَ أَبُو عَبْدِاللهِ مَنْ عَرَفَ اللهَ خافَ اللهَ وَمَنْ خافَ اللهَ سَخَتْ نَفْسُهُ عَنِ الدُّنْي .امام ششم فرمود : هركس خدا را بشناسد ، خدا ترس مى گردد ، و هركس از خدا بترسد دل از دنياى نامطلوب بردارد .قالَ أَبُو عَبْدِاللهِ يَا إِسْحاقَ خِفِ اللهَ كَأَنَّكَ تَراهُ وَإِنْ كُنْتَ لا تَراهُ فَإِنَّهُ يَراكَ ، فَإِنْ كُنْتَ تَرَى أَنَّهُ لا يَراكَ فَقَدْ كَفَرْتَ وَاِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّهُ يَراكَ ثُمَّ بَرزْتَ لَهُ بِالْمَعْصِيَةِ فَقَدْ جَعَلْتَهُ مِنْ أَهْوَنِ النّاظِرينَ عَلَيْكَ .امام صادق به اسحاق بن عمّار فرمود : آن چنان از خدا بترس كه گويا او را مى بينى ، اگر تو او را نمى بينى او تو را به طور مسلّم مى بيند ، و اگر تصوّر كنى تو را نمى بيند كافر شدى ، در حالى كه يقين دارى تو را مى بيند اگر گناه كنى او را از سبك ترين بينندگان به حساب آورده اى !!عَنْ جَعْفَرِ بنِ مُحَمَّد عَنْ آبائِهِ في وَصِيَّةِ النَّبيِّ (صلى الله عليه وآله وسلم) لِعَلِيٍّ (عليه السلام) : يا عَلِيُّ ثَلاثٌ مُنْجِيَاتٌ ; خَوْفُ اللهِ في السِّرّ وَالْعَلانِيَةِ ، وَالْقَصْدُ في الْغِنى وَالْفَقْرِ ، وَكَلِمَةُ الْعَدْلِ في الرّضا وَالْغَضَبِ .امام ششم مى گويد : پيامبر اين چنين به على وصيّت داشت : سه چيز باعث نجات است : ترس از خدا در آشكار و نهان ، ميانه روى در زمان داشتن و نداشتن ، به عدل سخن گفتن به وقت خوشنودى و خشم .عَنْ أَبي عَبْدِالله (عليه السلام) قالَ : قُلْتُ لَهُ : قَوْمٌ يَعْمَلُونَ بِالْمَعاصي وَيَقُولُونَ نَرْجُوا فَلا يَزالُونَ كَذلِكَ حَتّى يَأْتِيَهُمُ الْمَوْتُ فَقالَ : هؤلاءِ قَوْمٌ يَتَرجَّحُونَ في الأَمانِيّ كَذِبُوا ليْسُوا بِراجينَ ، إِنَّ مَنْ رَجا شَيْئاً طَلَبَهُ وَمَنْ خافَ مِنْ شَيء هَرَبَ مِنْهُ .مردى به امام ششم گفت گروهى آلوده به گناهند و مى گويند اميدوار به رحمت حقّيم ، و اين آلودگى تا هنگام مرگ آنان ادامه دارد ، فرمود اينان به آرزوى بيجا دل خوش كرده اند ، اينكه مى گويند ما اميدواريم دروغ است ، كسى كه اميد به رحمت دارد از طريق عمل صالح رحمت مى جويد ، و هركه ترس از عذاب دارد از گناه باز مى ايستد .عن أَبي عَبْدِاللهِ (عليه السلام) قالَ : الْمُؤْمِنُ بَيْنَ مَخافَتَيْنِ : ذَنْبٌ قَدْ مَضى لا يَدْري ما صَنَعَ اللهُ فِيهِ وَعُمْرٌ قَدْ بَقِيَ لا يَدْري ما يَكْتَسِبُ فِيهِ مِنَ الْمَهالِكَ فَهُوَ لا يَصْبَحُ إِلاّ خائِفاً وَلا يُصْلِحُهُ إِلاَّ الْخَوْفَ .امام ششم فرمود : مؤمن بين دو ترس زندگى مى كند : اوّل ترس از گناهى كه در عمر گذشته انجام داده و نمى داند خدا به خاطر آن با او چه خواهد كرد ، دوّم ترس از آينده به اينكه نمى داند چه برنامه اى از مهالك خواهد داشت ؟ او زندگى نمى كند ، مگر با ترس ، و چيزى هم جز خوف از حق عامل اصلاح او نيست .قالَ الصَّادِقُ (عليه السلام) : مَنْ خَلا بِذَنْب فَراقَبَ اللهَ تَعالى فيه وَاسْتَحْيي مِنَ الْحَفَظَةِ غَفَر اللهُ عَزَّ وَجَل لَهُ جَميعُ ذُنُوبِهِ وَإِنْ كانَتْ مَثْلَ ذُنُوبِ الثَّقَلَيْنِ .امام صادق فرمود : كسى كه در خلوت با گناهى روبرو گردد ، خدا را ناظر بر خود بيند ، و از حافظان عمل شرم كند ، خداوند تمام گناهان او را ببخشد ، گرچه مانند گناه ثقلين باشد .عَن أَميرالمُؤْمِنينَ قالَ : إِنَّ الْمُؤْمِنَ لا يَصْبَحُ إِلاّ خائِفاً وَإِنْ كانَ مُحْسِناً ، وَلا يَمْسى إِلاّ خائِفاً وَإِنْ كانَ مُحْسِناً لاَِنَّهُ بَيْنَ أَمْرَيْنِ : بَيْنَ وَقْت قَدْ مَضى لا يَدْري مَاللهُ صانِعٌ بِهِ ، وَبَيْنَ أَجَل قَدْ اِقْتَرَبَ لا يَدْري ما يُصيبُهُ مِنَ الْهَلَكاتِ أَلا وَقُولُوا خَيْراً تَعْرِفُوا بِهِ وَاعْمَلُوا بِهِ تَكُونُوا مِنْ أَهْلِهِ ، صِلُوا أَرْحامَكُمْ وَإِن قَطَعُوكُمْ وَعُودُوا بِالْفَضْلِ عَلى مَنْ حَرَمَكَ وَأدُّوا الأَمانَةَ إِلى مَنِ ائْتَمَنَكُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِ مَنْ عاهَدْتُمْ وَإِذا حَكَمْتُمْ فَاعْدِلُو .اميرالمؤمنين فرمود : مؤمن شبش را روز نمى كند مگر در حال ترس ، گرچه همه ساعات شبش را به نيكى گذرانده باشد ، و روزش را سپرى نمى نمايد مگر در حال وحشت ، گرچه به خوبى روزش گذشته باشد ، مؤمن بين دو امر است : زمانى كه بر او گذشته و نمى داند خداوند با او چه معامله مى كند ، و زمانى كه بر او نيامده و نمى داند دچار چه بلا و مهلكه اى خواهد شد ؟!اى مردم زبان خود را فقط به خير باز كنيد ، به نحوى كه شما را جز به گفتار نيك نشناسند ، و خوبى كنيد تا خداوند شما را در شمار نيكان آورد ، صله رحم نمائيد گرچه رحم با شما قطع رابطه كرده ، و به آن كس كه روز نياز شما از شما دريغ كرد آنچه لازم دارد بپردازيد ، امانت آنان كه شما را امين دانسته اند برگردانيد ، و به عهد خود وفادار باشيد ، و به هنگام حكم كردن عدالت را مراعات نمائيد .في مَناهِي النَّبيِّ (صلى الله عليه وآله) مَنْ عَرَضَتْ لَهُ فَاحِشَةٌ أَوْ شَهْوَةٌ فَاجْتَنَبَها مِنْ مَخافَةِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ حَرَّمَ اللهُ عَلَيْهِ النَّارَ وَآمَنَهُ مِنْ فَزَعِ الأَكْبَرِ ، وَأَنْجَزَ لَهُ وَعْدَهُ في كِتابِهِ في قَوْلِهِ عَزَّ وَجَلَّ وَلِمَنْ خَافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ .پيامبر بزرگ فرمود : كسى كه در معرض فعل قبيح يا شهوت نابه جايى قرار گيرد ، و به خاطر ترس از خدا خوددارى كند ، پروردگار آتش جهنم را بر او حرام كرده ، و از هول بزرگ او را امان داده ، و به وعده اى كه در قرآن درباره ى كناره گيران از گناه داده عمل مى كند . و آن عطاى دو بهشت به اهل ترس از خداست .در حديث قدسى آمده :يا موسى خِفْني في سَرائِرَكَ أَحْفَظُكَ في عَوْراتِكَ .اى موسى در خلوت هايت از من بترس تا در شرمگاهايت ازتو محافظت كنم.على (عليه السلام) درباره ى ترس از معاد و روز حساب ، كه يكى از بهترين عوامل بازدارنده از گناه است ، و از جمله اوصاف پاك باختگان شناخته شده ، در پايان نامه اى كه به عثمان بن حنيف نوشته چنين مى گويد :في مَعْشَر أَسْهَرَ عُيُونُهُمْ خَوْفَ مَعادِهِم .بايد در گروهى قرار گرفت كه ترس از معاد چشمهايشان را بيدار نگاه داشته .و نيز در وصف عاشقان مى گويد :وَأَراقَ دُمُوعُهُمْ خَوْفَ الْمَحْشَرِ .از ترس اوضاع قيامت اشكشان جارى است .در عهدنامه اى به محمّد بن ابى بكر مردم را نصيحت مى كند ، و در ضمن گفتار با ارزش خود مى فرمايد :وَإِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ يَشْتَدَّ خَوْفَكُمْ .همواره در كوشش باشيد كه ترس شما از خدا شديد شود .و در قسمت ديگرى از آن نامه مى فرمايد :وَإِنَّ أَحْسَنَ النّاسِ ظَنّاً بِاللهِ أَشَدُّهُمْ خَوْفاً للهِِ .بهترين مردم از نظر گمان به عنايت خدا خوفناكترين آنها از اوست .منبع:http://erfan.ir/س
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 293]
-
گوناگون
پربازدیدترینها