محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798816745
بررسی ۱۰ علت شکست psp
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: بازی ها نمی توان انکار کرد پی اس پی بازی های فوق العاده خوبی دارد. اما مشکل اصلی اینجاست که یا این بازی ها ۱st Party بوده و توسط خود سونی ساخته و منتشر می شدند یا خارج از خاک ژاپن و ذائقه آن ها خریداری نداشتند. مشکل دیگر این بود که خیلی از سری بازی های بزرگ روی پی اس پی منتشر نمی شدند یا نسخه منتشر شده از آن ها قابل تحمل نبود. و از همه مهم تر عناوین بزرگ پی اس پی تعدادشان زیاد نیست. اگر پی اس پی داشتید برای تجربه یک شاهکار یا حتی یک بازی خیلی خوب مدت خیلی زیادی را صبر می کردید. ۲) UMD فاجعه. UMD در تئوری ایده آل بود. جای کم، فضای زیاد نسبت به DS. اما در عمل زجر دهنده بود. UMD به شدت کند عمل می کرد در حالی که در یک دستگاه پرتابل یکی از ویژگی های اصلی این است که شاید مخاطب دوست نداشته باشد وقتی در قطار است تا رسیدن به مقصد را صرف تماشای لودینگ کند. UMD به شدت آسیب پذیر بود و حتی نحوه جای گذاری آن در دستگاه خسته کننده و سخت بود. ۳) طراحی پی اس پی از دور دستگاه مشکی آهنی شیک سونی بود. از نزدیک و بعد از چند ساعت بازی تبدیل به دستگاه مشکی شیک و اعصاب خوردکن سونی می شد. تنها ویژگی مثبت پی اس پی این بود که به راحتی می شد آن را در دست گرفت. جای دکمه ها، نوع دکمه ها، آنالوگ عجیب و غریب و جای ناراحت کننده آن و از همه بدتر جای عذاب آور کلید پاور آن بود. صفحه پی اس پی آسیب پذیر بود و سریع لکه می شد. در مدل های اولیه می توانستید UMD پرتاب کنید. همه این ها در شرایطی بود که رقیب پی اس پی یعنی دی اس به راحتی هرچه تمام قابل استفاده بود. ۴) طراحی UI (محیط کاربری) منوها و طراحی UI پی اس پی گیج کننده، تکراری، نه چندان دلچسب و نه چندان کاربردی بودند. مثلا این امکان برای شما وجود نداشت که از سطح صدا و یا میزان باتری خود با خبر شوید بدون اینکه کلید Home را فشار داده و بازی را به حالت تعلیق دربیاورید، و برای اینکار باید بازی را از قبل متوقف می کردید. پی اس پی برای این طراحی شده بود که بتواند همه امکانات ممکن را در اختیار کاربر قرار دهد اما در نهایت به دلیل گنگی و پیچیدگی و دلچسب نبودن محیط کاربری عملا پس از مدت کوتاهی تمام آن امکانات و استفاده ها از یاد برده شد و پی اس پی تبدیل به یک کنسول بازی صرف شد. ۵) باتری اگر کلمه Portable را در لغت نامه جستجو کنید متوجه می شوید که معنای آن قابل حمل (یا به قول فرهنگستان ترابرپذیر) است. کلید قابل حمل بودن یک وسیله الکترونیکی این است که نیازی به برق و انرژی ندارد چون فوق العاده احمقانه و احتمالا ممنوع است که یک ژنراتور برق را به هواپیما ببرید تا پلی استیشن بازی کنید. به همین علت بود که در سال ۱۷۹۲ الساندرو ولتا باتری را اختراع کرد. ظاهرا سونی همه این ها را فراموش کرده بود. باتری پی اس پی خصوصا در مدل های اولیه به شدت ضعیف بود. چرا باید ۲۰۰ دلار پول خرج کرد تا یک پی اس پی به سفر برد، در حالی که تا نیمه راه نیز روشن نخواهد ماند؟ باتری پی اس پی نصف باتری دی اس عمر می کرد. این وضعیت نه تنها برای گیمرها ناخوشایند بود بلکه برای سازنده ها نیز هزینه ای در پی داشت. خیلی از آن ها بازی ها را طوری طراحی می کردند که قدرت زیادی از پی اس پی مصرف نکند. ۶) آپدیت پی در پی هیچکس با به روز رسانی دستگاه ها مخالف نیست. اماظاهرا برای کنسول های سونی آپدیت کردن حکم مسواک زدن را دارد، روزی سه بار باید انجامش داد. سونی ممکن است دلایل قانع کننده ای برای به روز رسانی دائمی فریمور دستگاه هایش داشته باشد، ولی تکرار دائمی این آپدیت ها، آن هم روی کنسول قابل حمل ملال آور خواهد بود. به قول جرمی پریش منتقد ۱Up تصور کنید وقتی شارژ باتری تان کم است می خواهید بازی جدیدی که خریدید را امتحان کنید. دستگاه باید آپدیت شود، دستگاه با شارژ کم آپدیت نمی شود. آن را به برق می زنید. دستگاه تا باتری به میزان لازمی شارژ نشود آپدیت نخواهد شد. چند ساعت حاضرید برای یک بازی ساده وقت صرف کنید؟ ۷) بی توجهی به مخاطبان Casual اکثر عناوین منتشر شده روی PSP بازی های معروف و جدی بزرگسال بودند که بیشتر توجه گیمرهای حرفه ای را به خود جلب می کردند. در حالی که رقیبش درست برعکس قشر Casual و گیمرهای عادی را هدف گرفته بود. قشری که بیشترین جمعیت گیمرهای دنیا و حتی بیشتر جمعیت انسان های روی زمین را تشکیل می دهند. همیشه در طول تاریخ بازی های رایانه ای کنسولی برنده رقابت بوده است که عده بیشتری را جذب خود کند. مهم نیست کنسول یک شرکت بازی های فوق العاده خوبی دارد؛ مهم این است که چند نفر قرار است این بازی ها را خریداری و بازی کنند. ۸) PSPgo باز هم یک تئوری خارق العاده دیگر. و دوباره شکست خیلی بد در مرحله عملی. بزرگترین مشکل PSPgo استفاده نکردن از UMD بود. هرچند وعده های زیادی در مورد انتشار آنلاین بازی های پی اس پی برای این سیستم شنیده شد اما یا سازنده ها بازی هایشان را بصورت دیجیتال عرضه نکردند، یا دسترسی به خیلی ها برای تهیه بازی محدود بود. دارندگان PSPgo کمی دیر متوجه شدند که نخواهند توانست بسیاری از عناوین پی اس پی را بازی کنند. ۹) Piracy Piracy شتری است که جلوی در هر کمپانی می خوابد. بعضی شرکت ها آنقدر کارشان خوب است، یا آن قدر خوش شانس بوده اند که زیر بار کپی شدن بازی های کنسولشان خم نشوند. حتی بعضی ها توانستند Piracy را به یک فرصت برای فروش بیشتر بازی هایشان در برخی بازارهای جهانی تبدیل کنند. سونی در مورد PSP موفق به انجام هیچکدام از این کارها نشد. PSP خیلی سریع هک شد و خیلی سریع خیلی ها تصمیم گرفتند به جای خریدن UMDهای گران قیمت، بازی ها را بصورت کپی (یا آن طور که در ایران مرسوم شد صد تا یکی!) تهیه کنند. به تدریج با گسترش Piracy سازندگان از فروش بازی ها ناراضی، و حمایت خود را از PSP کم کردند. ۱۰) ظرفیت هایی که به هدر رفت Nintendo DS با سیستم سخت افزاری محدودی که داشت هیچ امکانی به جز اجرای بازی های خاص خودش را نداشت. اما سیستم سخت افزاری PSP خیلی راحت پتانسیل زیادی برای انواع برنامه های کاربردی و ابزارک های گوناگون را در اختیار مخاطبین و طراحان این برنامه ها قرار می داد که هیچ گاه مورد استفاده قرار نگرفت. جای خالی Applicationها و Widgetها در منوهای پی اس پی همیشه باقی خواهد ماند. همه این ها باعث شدند تا پی اس پی نتواند مشکلی برای فروش ظاهرا بی پایان دی اس ایجاد کند و مغلوب دائمی نبرد کنسول های دستی باشد. حالا با عرضه NGP اوضاع می تواند متفاوت باشد، سونی ظاهرا تلاش کرده است بسیاری از مشکلات پی اس پی را رفع کند. اما از سوی دیگر ۳DS نیست دستگاه بسیار فریبنده ای به نظر می رسد. باید صبر کرد و دید کدام یک از این دو دستگاه آینده کنسول های دستی را رقم خواهند زد. شما فکر می کنید شکست پی اس پی دلایل دیگری داشت؟ یا شاید معتقدید پی اس پی پیروز رقابت بود؟ نظرات خود را برای ما و خودتان شرح دهید! ( www.bazicenter.com )
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 491]
-
گوناگون
پربازدیدترینها