واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > مختاباد، سید ابوالحسن - دوازدهمین دوره انتخابات اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، اواخر شهریور امسال برگزار شد. هفته جاری نیز هیئت مدیره جدید با انتخاب رئیس و خزانهدار و نایبرئیس و بازرسان، عملا سکان هدایت این اتحادیه باسابقه و قدیمی را به دست گرفت. با توجه به فراز و نشیبهایی که در انتخابات اخیر گذشت و در آخرین لحظات، رئیس پیشین این اتحادیه را وادار به انصراف از کاندیداتوری این دوره کردند، اما برآیند ترکیب هیئت مدیره کنونی به گونهای است که میتوان همچنان امیدوار بود اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران همچنان هویت مستقل خود را حفظ کرده و به دفاع از حقوق صنفی اعضای خود بپردازد. تجربه چند هیئت مدیره قبلی اتحادیه ناشران و کتابفروشان (بهخصوص دور یازدهم) نشان داد که میتوان ضمن حفظ اصول و پرهیز از سیاسیکاری، امور یک صنف فرهنگی و حساسی چون ناشران را پیش برد. هیئت مدیره دوره قبل با گروهی از ناشران نخبه حوزه کتابهای عمومی آغاز به کار کردند. گروهی که تقریبا جزو ناشران شاخص کشور به شمار میروند. داشتن برنامه و افق درازمدت برای کار و اعلام جزئیات برنامهها و سپس اجرای برخی از آنها از جمله نکاتی بود که نگارنده در کمتر نهاد صنفی حوزه فرهنگ مشاهده کرد. اگر به نهادهای صنفی حوزه فرهنگ و هنر نظری بیفکنید، عمده آنها دهنشان به دست دولت است و بسیاری از آنها بدون کمکهای دولتی تقریبا ورشکست شده و از بین خواهند رفت. کافی است نگاهی به وضعیت مالی نهادهایی چون خانه موسیقی، تئاتر، تجسمی و خانه هنرمندان بیندازید تا دریابید آنها چگونه اموراتشان را میگذرانند. اما در میان این نهادهای فرهنگی دو نهاد مستثنی بودند، اول اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران که البته قدمتی 55 ساله دارد و دوم انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران که متاسفانه در آن هم غیرقانونی پلمب شده است. دلیل چنین تفاوت رویکردی را باید در نوع نگاه هیئتمدیرههای آنها جستوجو کرد که درک و فهم عمیقی از کار صنفی ندارند و راههای مستقل کردن مالی نهادشان را به خوبی نپیمودهاند. اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران اما به دلیل تجربه و سابقه کار اعضاء و کادر مرکزی برنامهدارتر عمل کردند و ضمن تعامل با دولت، به روند انتقادی خود از نحوه مواجهه دولت با سیاستهای حوزه کتاب پرداختند و حتی برای برخی از امور( ازجمله تصویب طرح کاربری فرهنگی برای کتابفروشان) به سراغ نهادهایی چون مجلس و شورای شهر تهران رفتند و توانستند توفیقات مناسبی به دست آورند. بخشی از این فاصله انتقادی به ماهیت کار ناشران هم بازمیگشت. عمده ناشران عضو هیئت مدیره قبلی ناشران حوزه کتابهای عمومی بودند، ناشرانی که همیشه سیاستهای وزارت ارشاد در حوزه کتاب (از خرید کتاب تا نمایشگاههای استانی تا ممیزی و بررسی کتاب و...) به نوعی با سرشت کاری آنها درآمیخته است و آنها و کارشان را دچار تلاطمات و تموجات فراوانی میسازد. در این دوره اما، چند ناشر آموزشی و کمکآموزشی هم به جمع هیئت مدیره راه یافتند. ناشرانی که حوزه کاریشان به دلیل ماهیت آن چندان با سیاستهای ارشاد در تنازع نمیافتد، و همین امر سبب شده نگرانیهایی در میان ناشران عضو درباره نوع تعامل این اتحادیه با دولت پیش بیاید، به نحوی که برخی از آنها معتقدند اگر اتحادیه ناشران کنونی بخواهد از مشی مناسبی که هیئتمدیره پیشین در کارش لحاظ کرده بود، عقبنشینی کند، طبیعی است صنف را با مشکلاتی روبهرو خواهد ساخت. به نظر میرسد، برنامه 18 مادهای که هیئت مدیره قبلی تنظیم کرده و به عنوان نقشهراه از آن بهره میبردند، ملاک و معیار مناسبی برای محککاری این هیئت مدیره باشد. آن برنامه البته به دلیل استعفای دو تن از اعضای نامدار اتحادیه (علیرضا رمضانی، مدیر نشر مرکز و جعفر همایی مدیر نشرنی) اندکی دچار فترت شد، به خصوص آقای رمضانی که طرح کاربری فرهنگی را باید محصول تلاش و دقت ذهنی او دانست، اما با این تغییرات هم چارچوب کلی کار حفظ شد و اتحادیه قبلی توانست، کارش را استمرار دهد. اکنون اعضای صنف مترصند تا هیئتمدیره کنونی برنامههای خود برای اداره اتحادیه را اعلام کند. امید که در این برنامهها هویت مستقل اتحادیه محفوظ بماند و این نهاد صنفی و پرسابقه نشر بتواند ضمن تعامل با دولت، و پرهیز از سیاسیکاری ( در هر دو وجهش به این معنا که نه در مخالفت راه افراط بپیماید و نه در موافقت به بلندگویی برای دولت تبدیل شود) مسیر خود را استمرار بخشد. طبیعی است داوری در زمینه توفیق یا عدمتوفیق هیئت مدیره تازه نیازمند، قرار گرفتن آنها در برابر برخی رخدادهای عرصه نشر است که برخی از آنها همچنان از گذشته تا امروز ادامه دارند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 284]