محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798881335
چطور ستاره سینمای جهان شدم؟! (ستارههای مرد)
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: او بازیگری را در ۵ سالگی با بازی در مجموعهٔ تلویزیونی رامپر روم آغاز کرد اما به علت رفتارش از پروژه اخراج شد اما چندی بعد با بازی در فیلم..... بازیگران سینمای جهان بسیار اند اما تنها اندکی از آنها به ستارههای بازیگری بدل شده و در آسمان سینما می‌درخشند. معمولا ستارههای سینمای جهان یا تحصیل کرده نمایش و سینما و یا آموزش دیده بازیگری در آموزشگاه‌های معتبر جهان هستند که معمولا در ارتباط با کارگردان‌های بزرگ جهان یا بنگاه‌های استعدادیابی معتبر پله‌های ترقی را طی کرده و به شهرت جهانی می‌رسند. در گزارش تصویری زیر قصد داریم، نگاهی گذرا به زندگی ستارههای زنده سینمای جهان بیاندازیم و مسیر اوج‌گیری آنها را در آسمان سینمای جهان مشاهده کنیم. آل پاچینو او که دیدن «مرغ در یایی» چخوف در چهارده سالگی موجب شیفتگی اش به نمایش شده بود کار خود را با دربانی سالن نمایش آغاز کرد. پس از ان با گذراندن دور‌های بازیگری بیشتر با این هنر در گیر شد. اما ورود آل پاچینو به عرصهٔ بازیگری را باید سال ۱۹۶۹ دانست. وی در این سال در فیلم ناتالی و من بازی کرد و دو سال پس از آن نیز ایفای نقشی در وحشت در نیلی پارک را پذیرفت. ولی آشنایی بازیگر جوان با فورد کاپولا و نقش به یادماندنی‌اش در پدر خوانده او را به اوج شهرت رساند. در ابتدا کاپولا جک نیکلسون را برای ایفای نقش در پدر خوانده انتخاب کرد اما نیکلسون این پیشنهاد را رد کرد چراکه به گفته خودش نقش یک ایتالیایی را باید یک ایتالیایی بازی کند و با این کار ناخواسته بزرگترین شانس زندگی پاچینو را به او بخشید. جک نیکلسون معروف است که فرزند نامشروع بالرین نیویورکی از دوران کودکی علاقمند به بازیگری بود تا جایی که در مدرسه به دلقک معروف بود. در پایان مدرسه وارد دنیای سینما شد. در آغاز به عنوان پیک برای واحد کارتون شرکت (مترو گلدوین مایرو) کار می‌کرد و بازیگری را نیز درگروه (حلقه بازیگران) فرا گرفت. در سال ۱۹۵۸ «راجر کورمن» او را به عنوان یکی از بازیگران فیلم «قاتل کودک گریان» انتخاب کرد و جک رسما وارد سینما شد. بازی در «ایزی رایدر» ساخته دنیس هاپر، آغاز شهرت جهانی او بود. رابرت دو نیرو ده ساله بود که کارش را با تئاتر آغاز کرد و در نمایشنامه «جادوگر شهر اُز» هنرنمایی کرد و بعدها به کلاس بازیگری لی استراسبرگ رفت و بازیگری را نزد او آموخت و در مکتب بازیگری «متد اکتینگ» آموزش دید. اولین بازی وی نقش کوتاهش در فیلم مارسل کارنه در سال 1965 با عنوان «سه اتاق در منتهن» بود. اما آغاز شکوفایی دونیرو مربوط به بازیگری رسمی او آشنایی‌اش با اسکورسیزی و فورد کاپولا بود. او 9 سال بعد از اولین بازی اش به خاطر ایفای نقش در پدر خوانده 2 اسکار گرفت. آلن دلون او در جوانی پیش خدمت کافه‌های مختلف پاریس بود و طی همین مدت با بسیاری از بازیگران که در کافه‌های محل کارش رفت و آمد داشتند، آشنا شد؛ یکی از بازیگران ژان کلود بریالی بود. بریالی در سال 1957 تصمیم گرفت به به جشنواره‌ی فیلم کن برود. این تصمیم زندگی آلن را برای همیشه تغییر داد. او که هیچ آموزش بازیگری ندیده بود با یک دست لباس کرایه ای به جشنواره رفت اما چهره فوتوژینک و صدای گیرایش باعث شد مورد توجه کارگردانان قرار گیرد و زمینه ورودش به بازیگری فراهم شود. دلون اولین فیلمش را در همین سال بازی کرد. داستین هافمن او در اواخر دهه 60 تصمیم گرفت سینما را به صورت حرفه ای ادامه بدهد و تحت هرشرایطی به حرفه اش ادامه دهد «حتی اگر از استودیوها بیرونش بیندازند». شروع فعالیت داستین در سینما با اوج دوران بازیگری کلینت استوود، رابرت دنیرو و آل پاچینو همزمان بوده اما از طرف دیگر شرایط ورود جوانان به عرصه بازیگری فراهم بود. داستین بازیگری را شروع کرد و در هر نقشی به بازیگری پرداخت تا اینکه در دهه هفتاد با «کرایمر علیه کرایمر» به شهرت رسید. کلینت ایستوود وی در جوانی شب‌های تعطیلات آخر هفته به عنوان مامور انتظامات در یک کلوپ کار می‌کرد تا اینکه در زمان خدمتش بازیگران تلویزیونی مارتین میلنر، دیوید جانسن و ریچارد لانگ را دید و به بازیگری علاقمند شد. بعد از ترخیص در سال 1953 در دانشگاه مشغول تحصیل در رشته درام شد. ایستوود در سال 1955 با تشویق یکی از دوستان سینماگرش (آرتور لوبین) با امید فراوانی به استودیو یونیور سال رفت و تست بازیگری داد. ایفای نقش کوتاهی در فیلم انتقام مخلوق (1955) نقطه شروع بازیگری او بود. سپس در چند فیلم متوسط ظاهر شد. ستاره در غبار (1956) اولین نقش وسترن او بود. رابرت ردفورد در 18 سالگی در کلاس‌های نمایش و طراحی آکادمی آمریکایی هنرهای نمایشی در نیویورک شرکت یافت. او پس از ایفای نقش در چندین درام تلویزیونی در دهه ۱۹۶۰ كه مطرح ترین آن مجموعه‌هایی با عنوان «آلفرد هیچكاك معرفی می‌كند»، «منطقه گرگ و میش» و «جاده ۶۶» بود به شهرت رسید، پس از آن بازی در یكی از معتبرترین نمایشهای آن زمان به نام «پا برهنه در پارك» باعث شد ردفورد در اواسط دهه ۱۹۶۰ به بازیگری مطرح تبدیل شود و همین مسأله پیشنهادات زیاد سینمایی رابرای او به ارمغان آورد. فیلم «تعقیب» و نسخه سینمایی «پا برهنه در پارك» از جمله فیلم‌هایی است كه خاطره آنها در اذهان مخاطبان سینما به یادگار مانده است. تام هنکس وی بازیگری را از دوران دبیرستان آغاز كرد و در دوران تحصیل در كالج برای شركت در جشنواره تئاتری گریت لیكز دعوت شد و در عین حال به تحصیل در دانشگاه كالیفرنیا پرداخت. تام هنکس کارش را با بازی در مجموعه‌های تلویزیونی کمدی و خانوادگی آغاز کرد. در سالهای ۸۲-۱۹۸۰ به خاطر بازی در سریال کمدی دوستان صمیمی (Bosom Buddies) مورد توجه قرار گرفت و با ایفای نقش در فیلم بزرگ (Big) به شهرت رسید. بعدها کمدی را کنار گذاشت و بازی در درام‌های جدی را آغاز کرد. لئوناردو دیکاپریو او بازیگری را در ۵ سالگی با بازی در مجموعهٔ تلویزیونی رامپر روم آغاز کرد اما به علت رفتارش از پروژه اخراج شد اما چندی بعد با بازی در فیلم زندگی بچه در سال ۱۹۹۳ وارد سینما شد. لئوناردو در ۱۹۸۹ با بازی در نقش گری بکمن در سریال تلویزیونی ایفای نقش کرد. در ۱۹۹۳ در نقش توبی در فیلم خوش درخشید و نامش در فهرست عنوان بهترین هنرپیشه نقش دوم قرار گرفت. برد پیت برد تحصیلات ابتدایی خود رادر مدرسه "مان" در"اسپرینگ فیلد" گذراند. اولین حضور اجتماعی او مربوط به گروه کلیسای "ساوت هون" بود که در نمایشهای کیسا به نقشهای فرعی بسنده می‌کرد. اما او هم شانسهای پیاپی برای ستاره شدن بدست آورد. یکی از دوستان هم کلاسی او در مدرسه بازیگری از او خواست که در امتحان هنرپیشگی وی برای یک نقش تلویزیونی او را همراهی کند و نقش مقابلش را بازی کند. در کش و قوس یک سری اتفاقات او به جای دوستش قبول شد و در طی چند ماه بعد او نقشهای کوچک گوناگونی را در سریال‌های مختلف تلوزیونی بازی کرد. در سال 1991 قرار بود ویلیام بالدوین در نقش جی.دی در فیلم "تلما و لوییز" ظاهر شود. اما این نقش را بخاطر درگیر بودن در یک فیلم دیگر نپذیرفت و برد بجای او انتخاب شد تا اولین درخشش خود را در هالیوود شاهد باشد. جورج کلونی او درخانواده ای معروف در زمینه تجارت و هنر به دنیا آمد پدر جورج، «نیك كلونی» مجری رادیو و تلویزیون بود و عمه جورج، رزماری كلونی نیز خواننده بود. پس از پایان تحصیلات توسط پدرش به كار گویندگی درتلویزیون مشغول شد. در همان زمان پسرخاله اش فیلم كوتاهی درباره اسبهای مسابقه‌ای ساخت و به جورج هم نقش كوچكی داد به این ترتیب جورج وارد عرصه بازیگری شد. او با كار در تلویزیون توانست راه خود را در رشته بازیگری باز كند و اولین نقش خود رادر سریال تلویزیونی اتاق اورژانس كه ازبرنامه‌های پربیننده تلویزیون آمریكا بود اجراكرد و مورد توجه همگان قرار گرفت. رابین ویلیامز علاقه به بازیگری باعث شد تا او تحصیل علوم سیاسی را رها کند و به تحصیل در رشته نمایش رو بیاورد. در همین زمان وی با «کریستوفر ریو»، جوانی که بعدها هنرپیشه نقش سوپرمن را بازی کرد، آشنا شد. آنها با یکدیگر پیمان بستند که هر کدام که در کار سینما موفق شد دست دیگری را هم بگیرد. ویلیامز کار بازی را در باشگاه کمدی «وست کلاست» آغاز کرد و به بازیگری در زمینه‌های نمایش و پانتومیم پرداخت. ویلیامز در دهه هفتاد نمایشهای خیابانی اجرا می‌کرد و در آن بسیار موفق شد و پس از اجرای یک سری نمایشهای خنده‌دار در سالهای 1977 و 78، ویلیامز در یک فیلم به نام «روزهای خوش» هنرپیشه مهمان شد. وی در سال 1987ناگهان برای بازی در فیلم کمدی درام «صبح بخیر ویتنام» نامزد اسکار شد. تام کروز تام کروز در سالهای دبیرستان در فیلم موزیکالی از طرف مدرسه شرکت کرد و مورد تحسین قرار گرفت. همین مساله باعث شد وی به بازیگری بطور جدی علاقه مند شود. نخستین بازی جدی وی، تنها یک سال پس از به پایان دوره دبیرستان، در فیلم «عشق بی پایان» به سال ۱۹۸۱ اتفاق افتاد. تا سال ۱۹۸۶ در چندین فیلم بازی کرد که چندان شهرتی برایش نداشت. اما در این سال وی به عنوان بازیگر اصلی فیلم تاپ گان برگزیده شد. او یکبار با میمی راجرز بازیگر امریکایی و بار دیگر با نیکول کیدمن بازیگر استرالیایی ازدواج کرد که او را بیشتر به شهرت رساند. ژان رنو این متولد مراکش در 17سالگی به فرانسه رفت و برای دریافت تابعیت فرانسه مجبور شد تا در ارتش ثبت نام کند، اما تحصیلاتش در زمینه بازیگری باعث شد در بخش نمایشی به کار گرفته شود. پس از اتمام خدمت سربازی او روزها در استودیوی تلویزیون كار می‌كرد و عصرها به كلاس آموزش بازیگری می‌رفت، در دهه هفتاد نقشهای کوچکی در تئاتر و تلویزیون گرفت، تا این که در١٩٧١ با ایفای نقش کوچکی در «نور زن اثر کوستا گاوراس» به دنیای سینما راه یافت. این نقش کوچک ستایش فراوانی برای رنو به همراه آورد و باعث آشنایی‌اش با کارگردانان بزرگ سینما شد. شان پن پدرش لئو پن كارگردان سینما بود كه 10 سال پیش درگذشت و مادرش ایلین رایان بازیگر سینما بود و برادر بزرگترش كریس پن هم بازیگر بود. شان در اوایل دهه 80 با فیلم (ضربه‌ها) وارد سینما شد و تا دهه‌ی 90 در فیلمهای معمولا و در نقشهای فرعی بازی كرد تا اینكه در سال 1988 در فیلم (ما فرشته نیستیم) در كنار یكی از اسطوره‌های بازیگری رابرت دنیرو توانست خودش را نشان دهد و به شهرت رسید. جیم کری او اولین کار کمدی خود را در کلوپ شبانه در 16 سالگی انجام داد و به شدت مورد انتقاد واقع شد تاجایی که حتی حضارین سالن با داد و فریاد و پرتاب اشیا به سویش حمله کردند و او را از سالن بیرون انداختند. اما کری همچنان کار خود ادامه داد تا اینکه در 22 سالگی توانست پس از مدت‌ها ناکامی خود را باعنوان کمدین برنامه‌های زنده تثبیت کند. پس از آن توانست به تلویزیون راه پیدا کند و برای نخستین بار در یک برنامه محصول شبکه «سیت کام» با نام «کارخانه اردک» بازی کند. اگر چه نقش کوتاهش جای کار چندانی نداشت، اما این امتیاز را فراهم آورد تا با فضای جلوی دوربین آشنا شود. در دهه 80 در چندین نقش مکمل ظاهر شد اما نقشی که در تلویزیون او را به یک چهره تبدیل کرد، حضور در کمدی محصول شبکه «فاکس» به نام «رنگ زندگی» بود که او را به یک ستاره تبدیل کرد. آنتونی هاپکینز پس از پایان دوران خدمت نظام در کالج هنرهای نمایشی کاردیف ثبت نام کرد و پس آن تحصیلاتش را در زمینهٔ بازیگری در آکادمی سلطنتی هنرهای نمایشی لندن ادامه داد. آنتونی هاپکینز اولین بار در سال ۱۹۶۴ در لندن به صحنهٔ تئاتر وارد شد. او ده سال در آمریکا ماند و در این دوران در فیلمهای سینمایی و تلویزیونی فراوانی بازی کرد. در دومین فیلم بلند سینمایی خود «شیر در زمستان» در نقش ریچارد شیر دل بازی کرد و خود را به عنوان بازیگری طراز اول معرفی کرد تا اینکه برای «بقایای روز و نیکسن» نامزد و برای «سکوت بره‌ها» برنده اسکار شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 836]
-
گوناگون
پربازدیدترینها