واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: پنجشنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۲:۰۱
معاون اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران گفت: گمان میرود، اجتماع اولیه مردم در شهرستان جویبار به دوران صدر اسلام بازمیگردد. حسنی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه مازندران، افزود: اولین مدرک و نشانه از جویبار را میتوان در کتاب سهمی، نویسنده تاریخ جورجان که در اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم زندگی میکرد، یافت. در صفحه ۴۸۸ این کتاب در مورد یک شخصیت علمی و فقهی برجسته با نام "یعقوب تنبلایی" از دهستان گیلخواران (نام قدیمی جویبار) نوشته شده است. تاریخ مرگ این فرد ۲۹۲ هجری ذکر شده است. آنچه مشخص است این است که در دوران قاجار به دستور آقا محمدخان گروهی از طوایف کرد برای محافظت از مناطق شمالی به این منطقه که مدتی به "کردکلا" معروف بود، مهاجرت کردند و "محمدحسن خان کرد" سرپرستی این منطقه را به دست گرفت. وی با اشاره به موقعیت جغرافیایی شهرستان جویبار گفت: مرکز این شهرستان، شهر جویبار است و حدود آن از شمال به دریای خزر از جنوب به شهرستان قائمشهر از شرق به شهرستان ساری و از غرب به شهرستان بابلسر میرسد. رودخانه سیاهرود از میان این شهرستان عبور کرده و به دریای خزر میریزد. معاون اداره کل میراث فرهنگی مازندران با اشاره به پیشینه تاریخی شهرستان جویبار تصریح کرد: این شهر در گذشته «باغلو» نام داشت و مرکز دهستان گیلخواران در بخش مرکزی شهرستان قائمشهر بوده است. در فرهنگ جغرافیایی ایران آمده است، "باغلو مشهور به جویبار مرکز دهستان گیلخواران است که در 21 هزارگزی شمال شاهی و 18 هزارگزی شمال باختری ساری در دشت واقع است. ناحیهای است دارای آب و هوای معتدل مرطوب و 3100 نفر سکنه دارد و آب آن از چاه تأمین میشود و محصول عمدهی آن پنبه و غلات و کنجد و صیفی و شغل مردمش زراعت و راه آن به شاهی و کیاکلا شوسه است. کارخانه پنبهپاککنی دولتی در این قصبه دایر است." وی درباره جاذبههای گردشگری، تاریخی و فرهنگی جویبار خاطرنشان کرد: حدود ۴۷ قطعه آببندان با بیش از 2323 هکتار وسعت در جویبار وجود دارد که یکی از مهمترین منابع ذخیره آب در فصول بارندگی برای کشت برنج و همچنین پرورش ماهیان گرم آبی است. ظرفیت این آببندانها در حدود 73 میلیون و 960 هزار مترمکعب است. روستاهای گلمحله، لاریم، انارمرز، زرینکلا، میستان، شهنهکلا و اسماعیلکلای بزرگ در بین روستاهای این شهر، بیشترین مقدار آببندان را به خود اختصاص دادهاند. حسنی درباره سواحل چپکرود شهرستان جویبار گفت: ساحل چپکرود با فاصله 15 کیلومتر از مرکز شهر واقع شده است و برای رسیدن به چپکرود میتوان از دو مسیر خزرآباد و جویبار استفاده کرد. ساحل چپکرود از لحاظ شرایط طبیعی یکی از زیباترین سواحل در استان مازندران به شمار میرود که همه نوع امکانات در ساحل برای استفاده از آب دریا و اقامت کوتاه مدت در نظر گرفته شده است. وی با اشاره به تکیه تاریخی کردکلا اظهار کرد: این تکیه در 28 کیلومتری شمال غربی شهرستان جویبار در روستای کردکلا قرار دارد و دارای نمای آجری و سقف پوشیده از سفال است معماری این تکیه شامل یک ایوان با شش ستون چوبی، اتاقهایی در دو طبقه به طور قرینه و شاهنشین طبقه دوم است که در سال 1280 هجری قمری ساخته شده است. حسنی درباره پل آجری آزان اظهار کرد: پل آزان در روستای آزان جویبار بر روی رودخانه سیاهرود قراردارد. این پل که مربوط به دوران قاجاریه است دارای شش چشمه طاق بوده که چشمه میانی آن مرتفعترین طاقهاست، بطوریکه ارتفاع آن از بلندترین نقطهی تیزی طاق از سطح آب رودخانه 6 متر است. مصالح به کار گرفته شده در شکلگیری پل عمدتاً آجر، ملاط و ساروج است. گذرگاه پل با پوشش بتنی است که طبق شواهد موجود، سابقاً سنگفرش بوده است. این پل، روستای حیدرکلا آزان و جاجی کلا را به هم مرتبط میسازد. پل آزان با شماره 2842 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. وی افزود: ساحل کرفون با فاصله 25 کیلومتر از مرکز شهر، ساحل لاریم با فاصله 15 کیلومتر از مرکز شهر، سقاخانه بیزکی در بخش مرکزی روستای بیزکی، خشت پل در روستای مشکآباد، امامزاده مهدی میرهادی و امامزاده صادق رضا از دیگر جاذبههای این شهرستان است. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 100]