محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798854023
هنوز درمانی برای معتادان به الکل نداریم
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > دیدگاه ها - سعید معیدفر بر اساس یافتههای پژوهشی که در رابطه با مصرف الکل در میان دانشجویان داشتم متوجه شدم که 25 درصد دانشجویان مصرف الکل را بدون اشکال می‌دانند. در تحقیق من 20درصد این افراد کسانی بودند که در نظرسنجی اظهار کردند که الکل مصرف میکنند و 5 درصد بقیه اعلام داشتند که در وسوسه مصرف الکل هستند. متاسفانه در این تحقیق مشخص شد که مصرف الکل نسبت‌به سایر مواد مخدر در جامعه شایع‌تر بوده و بر خلاف مواد مخدر که 95 درصد جوانان مصرف آن را قبیح می‌دانستند، متاسفانه از قبح کمتری برخوردار بوده و مصرف آن میان برخی دانشجویان توام با شخصیت تلقی شده است. در این 30 سال موضوع مواد مخدر آنقدر در صدر موضوعات درمانی، برنامه‌ریزی و مبارزه بوده است که هرگز به مصرف الکل به طور ویژه نگاه نشده است. در واقع از آنجا که مصرف الکل در جامعه اسلامی بعید به نظر می‌رسد چون ممنوعیت و جرم شمردن آن ریشه در تاریخ اسلام دارد به راحتی نمی‌توان مصرف‌کننده آن را که به طور قانونی و شرعی مجرم است بیمار تلقی کرد. این موضوع در شرایطی وجود دارد که مصرف الکل در جامعه اتفاق می‌افتد و شاهد آن افرادی هستیم که روزانه و به خصوص در روزهای آخر هفته به علت مسمومیت و عوارض ناشی از مصرف الکل ناخالص و نامرغوب به اورژانس بیمارستان‌ها آورده می‌شوند. موضوع الکل با موضوع مواد مخدر به طور قطع متفاوت است، هرچند که کارشناسان علم پزشکی هر دوی آنها را یک پدیده می‌دانند و برنامه‌ریزی برای مبارزه و کنترل شیوع آن را توسط یک نهاد پیشنهاد میکنند. ما هیچ نشانی از اینکه شیوع الکلیسم در حال افزایش است نداریم. و از طرفی در ایران تکنولوژی یا تخصص درمان الکلیسم رشد نکرده اما اگر رشد کند به بقیه حوزه‌ها هم کمک میکند در نتیجه مهم است که آدم‌هایی باشند که درمانش را بلد باشند. این یک کار فوق‌تخصصی است. چون نگرانی از افزایش شیوع مصرف الکل وجود دارد. به نظر می‌رسد منع مصرف الکل در ذهنیت جامعه دارد کمرنگ می‌شود و بنابراین به تناسب آن هم مصرفش در حال افزایش است و معنی‌اش این است که حتما باید کاری کرد. نکته نگران‌کننده این است که متولی برای این کار وجود ندارد و انگار ما اساسا فرض را بر این گذاشتیم که مگر می‌شود در جامعه اسلامی کسی مشروب بخورد در حالی که واقعیت این است که می‌شود و شده است. بنابراین باید برایش فکری کرد و باید برایش متولی هم وجود داشته باشد. به نظر من از آنجایی که مصرف الکل و مواد مخدر یک پدیده هستند باید به جای اینکه متولی جدیدی در نظر بگیریم همان ستاد مبارزه با مواد مخدر و دستگاه‌های عضو ستاد در کنار وظایف مربوط به مواد مخدر وظایف مربوط به الکل را هم عهده‌دار شوند. اگر قرار است که اقداماتی برای مبارزه با شیوع مصرف الکل انجام شود این نیست که یک دستگاه جدیدی درست کنیم و اینها دائم با هم دعوا کنند که کدام یک متولی است، بلکه باید قدرت و بودجه همین دستگاه را زیاد کرد. اینها یک پدیده هستند و در همه جای دنیا اینها با هم در یک دستگاه مدیریت می‌شوند و من اعتقاد دارم باید حتما به این موضوع پرداخته شود و جایش هم ستاد مبارزه با مواد مخدر و دستگاه‌های عضو ستاد است. همچنین در یک بررسی ساده در مورد فروش الکل سفید در داروخانه ها متوجه شدم که بطور متوسط ماهانه هر داروخانه بیش از 360 بطری حاوی الکل سفید در اختیار متقاضیان (که غالباً در ردة سنی زیر 25 سال هستند) قرار می‌دهد. به رغم آنکه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به منظور نظارت بر تولید و کنترل مصرف غیرمجاز الکل‌سفید،کارخانه‌داران را ملزم به افزودن مادة تلخ‌کننده (دتاتونیوم بنزوات) کرده است اما این نظارت مختص تولیدکنندگان دولتی بوده و نظارت کمتری بر شرکت‌های خصوصی در این زمینه اعمال می‌شود. لذا اقدام موردنظر تأثیر چندانی بر کاهش تقاضا نداشته است. کما اینکه شرکت‌های خصوصی همچنان به تولید الکل‌هایی اقدام میکنند که حاوی اسانس های خوراکی و با طعم‌های مختلف ذرت، خرما، گندم، نشاسته و ... می‌باشد. از طرفی پایین بودن قیمت عرضة این محصول (700 تومان برای 220 سی‌سی) و فقدان آموزش در خصوص صدمات و عوارض ناشی از مصرف آن و ناآگاهی در خصوص عواقب بعدی موجب شده است روند مصرف همچنان بالا باشد. این در حالی است که برابر نظر متخصصان مصرف بلندمدت این ماده موجب اختلال در بینایی، کوری، اختلال در قوة اراده، بیماری‌های خونی، قلبی، ریوی، پوستی و کبدی می‌شود. از طرفی بالابودن قیمت مشروبات الکلی خارجی و همچنین مشکل دستیابی به آنها، موجب شده است افرادی در سطح کشور نسبت به تهیه و ساخت و توزیع مشروبات دست‌ساز اقدام می کنند. بنابراین ماجرای الکل اگر چه چند وقتی بیش نیست که به آن پرداخته می‌شود، ریشه‌دارتر از آن است که بتوان به راحتی از کنار آن گذاشت. نبود آمار رسمی در خصوص تعداد مصرف‌کنندگان دایم و غیردایم، نبود آماری از میزان الکل‌های دست‌ساز خانگی که خطرهای به مراتب بیشتری دارد و کمبود آگاهی درباره مصرف الکل باورهای غلط درباره اعتیاد‌آور نبودن آن، از جمله مواردی است که لزوم توجه جدی‌تر به این مساله را گوشزد میکند. استاد دانشگاه و پژوهشگر 13442
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 320]
-
گوناگون
پربازدیدترینها