محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796949235
گلریزان هنر برای هنر
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: گلریزان هنر برای هنر تهران - ایرنا - «هنرمندان» شبیه ترین صنف به خبرنگاران و روزنامه نگاران هستند. قشری که حلال مشکلات بسیاری هستند اما وقتی نوبت به خودشان می رسد، مثال بارز آن ضرب المثل شیرین فارسی می شوند: «برای همه مادر هستند اما برای خودشان، زن بابا»
چون درست زمانی که هنرمندان بسیاری گلریزان می گیرند تا چند محکوم به اعدام را از دار قصاص برهانند، تئاتر و نمایش های مختلف را روی صحنه می برند تا هزینه درمان چند بیمار تأمین شود. یا یک شب تا صبح را جلوی در بزرگ و آهنی یک زندان می مانند تا خانواده رضایت بدهد و جان یک محکوم، نجات پیدا کند اما در همان زمان خبر می رسد که یک هنرپیشه معروف، خیابان خواب می شود. هنرپیشه دیگری در فقر می میرد اما چرا؟ اکران های خصوصی آنها، اکران های تلخی است.
* مقدمه ای برای یک گزارش
موضوع این گزارش ویترینی ترین بخش «هنرمندان» کشور است اما به این معنا نیست که دیگر هنرمندان با مشکلات آنها دست و پنجه نرم نمی کنند. آنهایی که همیشه توی چشم هستند و تقریباً کمتر کسی را پیدا می کنید که آرزو نداشته باشد به جای آنها باشد حتی شده یک روز. بازیگران سینما و تلویزیون. چرا در این نوشته روی آنها «زوم» می شود؛ چون همان شهرت دستگیر بسیاری شده و گره از کار خیلی ها گشوده است.
کسانی که «شهرت» آنها می تواند جریان ساز خیلی از ماجراها باشد. جریان سازانی که سرمایه های اجتماعی یک جامعه هستند. همین است که حضور هنرمندان در برنامه های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و حتی سیاسی یک رکن غیرقابل انکار است. هنرمندانی که ممکن است به یکباره از سردر سینماها بیفتند و از صحنه شبکه های تلویزیونی محو شوند.
فرامرز روشنایی بازیگر در گفت وگو با روزنامه «ایران»، از درد دل یکی از بازیگران نقش های فرعی سخن می گوید که این روزها حال و روز خوبی ندارد. او این همکار را در خانه سینما دیده است. بشدت لاغر و نحیف شده بود.روشنایی می گوید:«بعد از احوالپرسی متداول، گفتم خدا بد ندهد چرا اینقدر لاغر شدی.
او با همان خوشرویی همیشگی اش گفت: «راستش دندان سالمی برایم نمانده و لثه هایم همیشه درد می کند و چون پول معالجه دندان هایم را ندارم، به این نتیجه رسیدم که با دردش بسوزم و بسازم.» آن طور که روشنایی ترسیم می کند، وضع دندان هایش بشدت وخیم بود و بغضش می ترکد و می گوید از باندبازی های این روزها و بیکاری اش خسته است. از اینکه در آپارتمانی 30 متری در جنوب شهر زندگی می کند، از اینکه به خاطر فقر مالی از دست پسرش کتک خورده و او را از خود رانده است و از اینکه کسی برای بازی به دلایل مختلف از او دعوت نمی کند.
در پاسخ به چرایی ماجرا به روشنایی می گوید: «یکی اینکه در مهمانی های مرسوم یا دورهمی های خانگی اهالی سینما به دلیل اینکه خانه ام کوچک و در جنوب شهر است، نمی توانم شرکت کنم تا جلوی چشمشان باشم و دیگر اینکه برای بازی و بازیگری ارزش قایل هستم و حاضر نیستم به این و آن تلکه بدهم و تحقیر شوم.» او دلیل دیگری هم برای بیکاری هایش دارد:چون وضع مالی خوبی ندارد، هر وقتی هم سر کاری می رود، به دلیل نیاز شدید مالی پیگیر مطالباتش است که این موضوع باعث می شود مدیر تولید، تهیه کننده و حتی دستیاران کارگردان دیگر سراغی از او نگیرند. بازیگری که روشنایی با اسم مستعار «ب. ن. ف» از او یاد می کند، مجبور شده دست نیاز به سوی دوستانش دراز کند. روشنایی می گوید: «او به خاطر عزت نفسش حاضر نیست به رسانه های گروهی رو بیندازد و آبروی خودش را ببرد. او حتی می گفت کافی است که تهیه کنندگان بو ببرند که وضع مالی خوبی ندارد، آن موقع از این مسأله سوء استفاده می کنند و مبالغ کمتری را پیشنهاد می کنند.»
یک نمونه از این اتفاق های تلخ چند هفته پیش برایش اتفاق می افتد. آن طور که برای روشنایی می گوید: «ساعت حدود یک نیمه شب پیامکی با این مضمون آمد: سلام، شرمنده دیروقت مزاحم شدم. فلانی هستم دستیار کارگردان.» بلافاصله جواب می دهد: در خدمتم. دستیار کارگردان هم تماس می گیرد و می گوید: «فردا حدود سه بعد از ظهر بیا سر لوکیشن (که در شمالی ترین نقطه تهران بود) با مدیر تولید قرارداد ببند، چون سه چهار جلسه بازی برایت در نظر گرفتم.»
آن طور که برای روشنایی تعریف می کند، حدود ساعت یک بعدازظهر به وسیله اتوبوس، مترو و تاکسی و با کلی پیاده روی به محل مورد نظر می رود. به گفته او، نکته جالب این بود که در مورد نقش، دستیار و مدیر تولید شفاف صحبت نمی کنند. در نهایت می گویند دو یا سه یا چهار جلسه است که اولین جلسه آن فرداست و بقیه آن در شهریور و مهر خواهد بود. مدیر تولید حرف از دو جلسه می زند و می گوید: «البته دستمزد را به صورت جلسه ای محاسبه نمی کند و به طور فیکس در نهایت یک میلیون تومان قرارداد می بندد.»
اما از طرف دیگر دستیار کارگردان صحبت از چهار جلسه می کند. به گفته «ب. ن. ف»، در خوشبینانه ترین حالت جلسه ای 250 هزار تومان می شد و او در آبان ماه به پولش می رسید: «ضمن اینکه تا پایان مهر راکوردم را باید حفظ می کردم و احیاناً اگر نقش دیگری به من پیشنهاد می شد، نمی توانستم قبول کنم.» او می گوید: «نکته جالب این بود که دستیار کارگردان اصرار داشت که قبول کنم و می گفت که تهیه کننده بیشتر از این نمی پردازد و تهدید می کرد در آینده به ضررم تمام می شود.» دستیار کارگردان یک نکته دیگر را هم به او یادآوری می کند: «ما رصد کرده ایم و می دانیم که پول دستی گرفته ای و اوضاع مالی خوبی نداری! پس لجاجت نکن و به فکر آینده ات باش.» روشنایی می گوید: «این اوضاع و احوال یکی از صدها هنرمندانی است که عزت نفس دارند و حاضر نیستند آبرویشان برود.»
*جعل امضای بازیگر
امین زندگانی، بازیگر سینما و تلویزیون نیز از اتفاق عجیبی صحبت به میان می آورد که می تواند تهدید دیگری برای جامعه هنری باشد. او می گوید: «من پروژه ای را کار کردم که فهمیدم دو برابر دستمزدم را با امضای جعلی از اسپانسر گرفته اند و پایین تر از قیمت قرارداد به من پرداخت کردند. کیفیت پایین کارها باعث شده تا نتوانیم دستمزدمان را بگیریم و علاوه بر آن، بی احترامی های زیادی مانند جعل امضا هم می کنند.» امین زندگانی یکی از بازیگران معروف و پرکار صدا و سیماست. همین مسأله وضعیت بازیگران فرعی و کمتر شناخته شده را قرمز اعلام می کند! کسانی که بازیگران همیشگی و سیاه لشکرهای «بی پولی» هستند!
زندگانی اعتقاد دارد که افراد زیادی بدون اطلاع و راهنما وارد عرصه تهیه کنندگی شده اند که خودشان هم نمی توانند کار اشتباهی را که انجام دادند، جمع کنند.
*بانوی شیک پوش
درست همین زمان است که از یک قصه تلخ دیگری هم رونمایی می شود. «ثریا حکمت» بانوی شیک پوش قصه های سینما و تلویزیون به یکباره در نقشی ظاهر می شود که هیچ کس باور نمی کند. هرچند پیش از او، این شمایل «ابوالفضل پورعرب» سوپراستار سال های نه چندان دور بود که در برنامه «هفت» شکست.
هفتی که بعد از آن هم سراغ «فریماه فرجامی» رفت و تصویر زیبای این ستاره سینما را به بدترین شکل ممکن در اذهان خط زد و بعد از آن هم به حال خودش رها کرد تا ثابت کند سینما بی رحم تر از آن چیزی است که گفته می شود. اما چوب تحریم و تورم آنچنان لای چرخ زندگی گیر کرد که به یکباره ثریا حکمت در نقشی ظاهر شد که بهت را به چهره همگان نشاند. آنچه زندگی پس از 35 سال بازیگری پیش روی او قرار داده بود، فقر و بی پناهی بود. آنقدر که حتی زندگی در گوشه خیابان هم او را تهدید می کرد.
حکمت همین امروز هم از انجمن بازیگران خانه سینما ناراحت است. وقتی رسانه ها زندگی او را یادآوری کردند، افراد بسیار زیادی دست یاری به سوی او دراز کردند اما به گفته حکمت، «انجمن بازیگران» تنها جایی بود که هیچ کنجکاوی نسبت به حال این روزهای او نداشت.
ثریا حکمت یک هفته بعد از آن اعلام کرد: «من تا هفته گذشته مرده بودم و امروز کاملاً زنده ام و به زندگی امیدوار شدم.» او درباره برخی از واکنش ها هم می گوید: «برخی از هنرمندان به اظهارات من معترض شدند و گفته اند چرا آن زمان که ثریا حکمت پرکار بود و دستمزد زیاد می گرفت، چیزی نمی گفت؟! در حالی که بیشترین دستمزدی که من تاکنون گرفته ام، 800 هزار تومان برای فیلم «ماه پیشونی» بوده است.» حکمت پیش از آنکه دست به دامان رسانه ها شود، تلاش های زیادی کرد: «به سراغ آدم های مختلفی رفتم اما اتفاقی نیفتاد.»
خبررسانی ها باعث می شود تا «ایوبی» رئیس سازمان سینمایی هم وارد کادر شود: «آقای ایوبی برخورد بسیار خوبی داشتند و قرار شد چهارشنبه شخصی از طرف ایشان در دفتر املاک حاضر شود تا با پرداخت 15 میلیون تومان بابت ودیعه، قرارداد خانه ام تمدید شود.» همچنین او می گوید: «برای دندان هایم هم اقدام کردم و آقای محمدی از دفتر وزیر ارشاد پیگیر پرداخت هزینه اش هستند.» تا این سؤال پیش بیاید که سازمان سینمایی و دیگر نهادهای مرتبط چرا پیش از آنکه پرده بیفتد، به سراغ هنرمندان نمی روند. هنرمندانی که خود از عواملی هستند که می توانند امید را در زندگی جامعه ای که با نداری و بیکاری دست و پنجه نرم می کند افزایش دهند.
بعد از حکمت این «آتقی» معروف صدا و سیما بود که زندگی خود را روی صحنه آورد تا نشان دهد می توان 14 سال در زندان بود اما تماشاگر نداشت! البته قصه او خیلی زود هم از پرده اکران پایین کشیده شد تا این سؤال همچنان بی پاسخ بماند که اگر مشکلات مالی و مسأله دیه نیست که او را 14 سال از صحنه دور کرده، چه موضوع لاینحلی است؟ چگونگی مرگ «نادیا دلدار گلچین» و هزینه های درمانی او را باید یکی از غم انگیزترین سکانس های سینمایی کشور قلمداد کرد. او بازیگر فیلم «فراموش شدگان»ی چون حکمت نبود بلکه همه چیز برایش روی صحنه اتفاق افتاد. یکی از هنرمندان بدون اطلاع خانواده او، هزینه های درمانش را در شبکه اجتماعی یادآوری کرد.
یادآوری ای که به واکنش اعتراض آمیز خانواده او رو به رو شد. نادیا مدت ها دچار بیماری بود ولی هرگز گلایه ای نکرد. همه اندوخته هایش را هزینه درمان کرد اما با مناعت طبع و آبروداری زندگی کرد. واکنش ها به خانواده او محدود نشد.
«میرعلایی» مدیرعامل آن روز بنیاد سینمایی فارابی هم از معترضان بود. او در مراسم خاکسپاری این هنرمند گفته بود: «ما اینجا جمع نشده ایم که خودنمایی کنیم، جمع شده ایم هنرمند خوب بزرگ و انسانی را بدرقه کنیم.
مسیر هنرمندانه این نیست که همکار هنرمندان را در بیمارستان چشم به راه بگذاریم برایش شماره حساب معین کنیم و دیگران را تشویق کنیم که برایش پول بریزند.» میرعلایی درحالی پیکان اعتراض را به کمک های مردمی و هنرمندان کشانده بود که در همان سال، قبر در قطعه هنرمندان هم، پولی شد.
*هنر برای هنر
«بهاره رهنما»، کارگردان و بازیگر سینما و تلویزیون از نخستین کسانی بود که دست یاری به سوی «حکمت» دراز و او را به دورهمی «زنان عاشق شکسپیر» دعوت کرد و عواید یک شب از پرتماشاترین اجرای خانه هنرمندان را به او اختصاص داد.
«رهنما» ید طولایی در کارهای خیر دارد. او فقط با چند کلام در جشن بخشش توانست 100 میلیون دیه یک محکوم به اعدام را جمع کند. رهنما به همراه «پریوش نظریه» خیریه راه انداخته اند تا به کمک کسانی بیایند که مشکلات مالی، آنها را زمینگیر کرده است. خیریه ای که هنرمندان بسیار زیادی از آن حمایت کرده تا با اجرای تئاتر و نمایش های مختلف، عواید حاصل از آن خرج افراد آسیب دیده و نیازمند شود.
«کتایون ریاحی» مدیر بنیاد نیکوکاری «کمک» ، پس از آنکه از بازیگری خداحافظی کرد، چند سالی است فعالیت های خود را روی کمک به ساکنان مناطق محروم متمرکز کرده است. «پرویز پرستویی» جلودار هنرمندانی بود که به کمک بازسازی مناطق زلزله زده ورزقان و اهر شتافتند.
«محمدرضا گلزار» یک پای ثابت کمک های مردمی است. او زمانی سیبل انتقادات به دلیل دستمزد 90 میلیونی برای3 روز بازی در «دموکراسی تو روز روشن» شده بود که بخشی از درآمدش از بازی در این فیلم را خیرات کرده بود. این خبری بود که بعدها از سوی «زم» که تهیه کننده فیلم بود، به گوش دیگران رسید نه توسط گلزار.
محک و کهریزک هم از جمله مکان های پرتردد هنرمندان پرتیراژ است. حضور در دادگاه های محکومان به اعدام هم از جمله نقاطی است که می توان اهالی هنر و افراد مشهور را دید. شاید در همین نقطه بود که مسیر «مهناز افضلی» بازیگر دهه های گذشته برای همیشه به دادگاه ها و فیلم های مستند باز شد.
اما آنچه این گزارش می خواهد یادآوری کند، وظایف دولت و نهادها در قبال هنرمندان نیست که آن مقوله دیگری است بلکه اضافه کردن به وظایف نانوشته هنرمندان برای هم صنفان خودشان است.
ثریا حکمت می گوید: «هزاران نفر در وادی هنر مثل او روزگار سختی دارند.» به نظر می رسد هنرمندان در کنار گلریزانی که برای سایر اقشار جامعه راه می اندازند، باید مراقبت بیشتری هم از هم صنفان خود داشته باشند.
چون آن چیزی که بیش از هر چیزی در جامعه ما به اثبات رسیده، هنر برای هنر است. این به معنای آن نیست که هنرمند نباید در کار هنری نگاه اقتصادی داشته باشد یا ما در مدینه فاضله زندگی می کنیم وشرایط به سمتی رفته که هنرمندان دغدغه مالی ندارند، بلکه به معنای آن است که بدون نگاه اقتصادی یا با نگاه اقتصادی، نمی توان زندگی را با هنر چرخاند!
* زهرا کشوری
*روزنامه ایران
اول**
27/06/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
گوناگون
پربازدیدترینها