تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 16 اردیبهشت 1403    احادیث و روایات:  امام حسین (ع):هر كس فكرش به جايى نرسد و راه تدبير بر او بسته شود، كليدش مداراست.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

بلومبارد

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

سرور اختصاصی ایران

سایت ایمالز

تور دبی

سایبان ماشین

جملات زیبا

دزدگیر منزل

ماربل شیت

تشریفات روناک

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزشگاه زبان

ترازوی آزمایشگاهی

فروش اقساطی کوییک

راهبند تبریز

ترازوی آزمایشگاهی

قطعات لیفتراک

وکیل تبریز

خرید اجاق گاز رومیزی

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

واردات از چین

قیمت نردبان تاشو

وکیل کرج

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

صنعت نواز

پیچ و مهره

خرید اکانت اسپاتیفای

صنعت نواز

لوله پلی اتیلن

کرم ضد آفتاب لاکچری کوین SPF50

دانلود آهنگ

طراحی کاتالوگ فوری

واردات از چین

اجاره کولر

دفتر شکرگزاری

تسکین فوری درد بواسیر

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

قیمت فرش

خرید سی پی ارزان

خرید تجهیزات دندانپزشکی اقساطی

خانه انزلی

تجهیزات ایمنی

رنگ استخری

پراپ فرم رابین سود

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1799592887




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

گفت‌وگو با مسعود پاكدل، عكاسی كه 6 سال از صحنه‌های مختارنامه عكاسی كرد


واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: قرار بود تیمی كه نزدیك به 6 سال با یكدیگر نفس به نفس كار كرده بودند با هم خداحافظی كنند. آن عكس یادگاری گرفته شد، اما بعد از آن بود كه عكس‌های یادگاری گرفتن عوامل آغاز شد. شاید... مختارنامه كلاس درس بودعكس‌های سریال مختارنامه چند روزی است كه در تالار وحدت تهران پیش روی علاقه‌مندان به این سریال تاریخی و البته هنردوستان است.  این نمایشگاه عكس شامل 72 قطعه عكس از عكس‌های مسعود پاكدل در طول 6 سال فیلمبرداری این سریال عظیم تاریخی است كه از ابتدای سال 83 تا اواسط سال 88 گرفته شده است. در این نمایشگاه و در لابی پایین تالار وحدت 12 قطعه عكس از این سریال در اندازه 12 تا 15 متر به نمایش درآمده كه نمایشی باشكوه از صحنه‌های این سریال را در مقابل دید مخاطبان قرار می‌دهد. البته بخش دیگری از این نمایشگاه مشتمل بر 60 قطعه عكس از بخش‌های مختلف این سریال است كه در ابعاد كوچك‌تر و در لابی طبقه دوم این تالار به نمایش در آمده است. گفت‌وگوی زیر در حاشیه این نمایشگاه با این هنرمند صورت گرفته است. برپایی نمایشگاهی از عكس‌های عظیم‌ترین سریال تاریخی صداوسیمای ایران چگونه این ایده به ذهنتان رسید.درباره عكس‌های به نمایش در آمده در این نمایشگاه باید قبل از هر چیز بگویم كه من در ابتدای پذیرفتن پیشنهاد عكاسی از این سریال می‌دانستم كه قرار است با كار متفاوتی در زمینه عكاسی از یك سریال تاریخی روبه‌رو شوم. ابتدا باید عرض كنم كه عكاسی از یك سریال تاریخی خود دارای ویژگی‌های خاصی است كه كار در این زمینه را با عكاسی دیگر كارهای تصویری متفاوت می‌كند. عكاسی از این ژانر فیلم‌های تلویزیونی با مشكلات و موانعی روبه‌رو است كه عكاسان ترجیح می‌دهند در برخی موارد آن را قبول نكنند، اما سریال مختارنامه به عنوان عظیم‌ترین سریال تاریخی كه تاكنون در ایران ساخته شده است باز هم استرس كار را در این زمینه بالاتر می‌برد. عكاسی از سریالی كه به نوعی تمام نگاه‌های بینندگان تلویزیونی را بعد از پخش به همراه خواهد داشت كار آسانی نبود. این كه اولا من به عنوان یك عكاس قرار است این سریال را ثبت تصویری كنم در جای خود قابل افتخار بود و دیگر این كه من قرار بود در این سریال در كنار آقای میرباقری به كار بپردازم موضوع دیگری بود كه عكاسی از این سریال را متفاوت با تمامی كارهایی كند كه من تا پیش از این عكاسی كرده بودم. شاید هیچ كس به جز میرباقری نمی‌توانست از عهده این سریال برآید. خیلی از بازیگران از همكاری با آقای میرباقری به عنوان یك همكاری متفاوت یاد می‌كنند، اما تصور نمی‌كردم كه در زمینه عكاسی سریال‌های تاریخی نیز این امر وجود داشته باشد.بله دقیقا همین طور است. كار كردن با داوود میرباقری كاملا حس حضور در یك كلاس درس را دارد. ببینید در جای جای این سریال نیز می‌توانید این موضوع را ببینید كه بسیاری از بازیگرانی كه هر یك در یك سریال دیگر محور بوده‌اند تنها برای حضور در این سریال خود را حتی خرج چند دقیقه بازی در یك نقش كوتاه كرده‌اند. این موضوع شاید بهترین جواب برای این امر باشد. آثاری كه میرباقری می‌سازد دیده می‌شود و بازیگران دوست دارند در سریال یا فیلمی بازی كنند كه دیده شوند. این تنها بخشی از ماجراست زیرا همان طور كه گفتم هر لحظه همكاری با میرباقری مانند یك كلاس درس است. نكته بینی این فیلمساز در برخی موارد آنقدر دیدنی است كه خود می‌تواند به عنوان یك درس به كار گرفته شود. فضای دوستی و همدلی كه در پشت صحنه این سریال وجود داشت باعث شد تا من نیز مانند بقیه در راستای خود سریال باشم. میرباقری در روزهای طولانی فیلمبرداری این سریال هر روز چیزی برای رو كردن داشت و به نوعی كلاس درس میرباقری كلاسی بود كه هیچ روزی تكراری نبود. آدم‌های این سریال هركدام در سریالی دیگر سرنوشت‌ساز هستند، اما در این كار همه در خدمت یك مفهوم بودند كه می‌خواستند در كاری كه به نام میرباقری است خود را نشان دهند. به زبانی دیگر می‌توان گفت این سریال برای تمامی دست‌اندركاران آن مانند ویترینی بود كه خودشان و هنرشان دیده شود. در مورد طولانی بودن زمان فیلمبرداری این سریال گفتید این موضوع در تداوم (راكورد) عكس‌های گرفته شده تاثیر نداشت.ببینید طولانی شدن یك رویداد فیلمسازی همیشه مثبت نیست. طولانی شدن روند ساخت یك فیلم ممكن است همه مسائل دخیل به آن را دچار شرایط روزمرگی كند، اما من در عكاسی از این سریال سعی كردم خستگی ناشی از این كار به عكس‌های گرفته شده تاثیر نگذارد و حلاوت و تازگی كار حتی بعد از پایان كار از بین نرود. تا یادم نرفته بگویم كه آقای میرباقری هیچ‌گاه در طول سال‌ها عكاسی از این سریال هیچ وقت نمی‌گفتند كه این كار را بكن و چنین عكسی بگیر و همین امر باعث شد تا فضایی در اختیار من قرار گیرد تا بتوانم با خیال راحت به عكاسی بپردازم.ببینید من در لحظات بسیاری از پشت صحنه این فیلم حضور داشتم، اما هیچ وقت نخواستم تنها از زاویه نگاه دوربین به عكاسی بپردازم. این كه ما بتوانیم در عكاسی فیلم و سریال با رعایت اصول زاویه دید خود را با عكس مخلوط كنیم می‌تواند باعث شود تا عكاسی سریال متفاوت با عكس‌های رایج در این زمینه شود. ببینید در چنین سریالی و این كه فضای زیادی برای عكاسی وجود دارد این موضوع برای عكاس از سویی راحت و از سویی دیگر سخت می‌شود. باید از این فرصت نهایت استفاده را كرد وگرنه سریال عظیمی مانند مختارنامه آن طور كه باید و شاید ثبت تصویری در حوزه عكس نخواهد داشت.از نگاهی دیگر باید بگویم كه عكاسی فیلم كار روتینی است كه عكاس باید در كنار عوامل، نفس به نفس آنها به ثبت لحظات بپردازد. گریم، لباس و دكور عواملی هستند كه باید عكاس سریال آن را به دقت ثبت كند، ولی وقتی می‌خواهی كه موضوع عكس‌هایت در حاشیه یك عكاسی یك سریال قصه پیدا كند آن وقت است كه كار عكاسی متفاوت و البته سخت‌تر می‌شود. چرا در نمایشگاهی كه اكنون در تالار وحدت برپاست از پشت صحنه‌ها تصویری به نمایش درنیامده است.به عقیده من باید سریال تمام شود تا حلاوت و شیرینی دیدن این كار برای مخاطب از بین نرود. به نظر در این برهه از زمان اگر عكس‌های پشت صحنه به نمایش درمی‌آمد تازگی كار از بین می‌رفت. مطمئنا بعد از اتمام این سریال پشت صحنه‌های این سریال همراه با شرح و تفسیر از صدا و سیمای جمهوری اسلامی پخش خواهد شد و در آن زمان نیز نمایشگاهی از عكس‌های پشت صحنه این سریال به نمایش خواهم گذاشت.   برای عكاسی از این سریال دنبال نمونه خارجی هم بودید؟ یعنی این كه به عنوان مثال عكس‌های پشت صحنه سریال‌های بزرگ تاریخی جهان را مدنظر قرار دادید؟ بله. برای عكاسی از این سریال فصلی را به تحقیق درباره عكاسی سریال‌های تاریخی گذراندم. چندین كتاب در زمینه عكس‌های سریال‌های تاریخی را بررسی كردم تا ببینم كه كار برای سریالی اینچنین چگونه است. سریال‌های عظیم قواعد خاص خود را دارند. عكس‌های نمونه‌های خارجی سریال‌های تاریخی به نوعی داستانی مصور است كه بی‌زبان داستان سریال را به زبان عكس روایت می‌كند. راستی قرار نیست عكس‌های این سریال نیز در قالب كتابی چاپ شود.تلاش می‌كنیم پس از پایان سریال همزمان با چاپ كتاب فیلمنامه مختارنامه، كتاب عكس‌های این سریال نیز به چاپ برسد. خیلی‌ها كه بیشتر كه شما را می‌شناسند می‌دانند نام شما با عكاسی تئاتر بیشتر عجین شده است. وضعیت عكاسی تئاتر در ایران چگونه است.عكاسی تئاتر به نظرم یكی از مهجورترین زیرشاخه‌های عكاسی در ایران است كه با آن كه در كشورمان رشد بسیار زیادی كرده است، اما كماكان مهجور مانده است. این امر تا جایی است كه به اذعان یكی از اعضای هیات مدیره خانه تئاتر پیشرفتی كه عكاسی تئاتر ایران پس از انقلاب داشته هیچ زمان دیگری این پیشرفت را نداشته است. بله درست است كه تكنولوژی‌ها با مرور زمان پیشرفت كرده است، اما نباید از رویكرد مثبتی كه هنرمندان عكاس به عكاسی از تئاتر داشته‌اند، غافل شد. من چندی پیش در حال تدوین تاریخ مصور عكاسی تئاتر در ایران بودم. ما در ایران آثاری از عكاسی تئاتر متعلق به 120 سال پیش داریم كه تصاویر گروه‌های تئاتر دوره‌گرد در اصفهان و تهران را شامل می‌شود، اما وقتی به دهه 60 رسیدیم متاسفانه با كمبود عكس مواجه شدیم. این امر وقتی به دهه 70 رسید به یكباره چرخشی چندباره داشت تا رویكردی جدید از سوی هنرمندان به سوی این شاخه عكاسی داشته باشیم.مثلا برای یك نمایش به یكباره از 10 یا 15 عكاس مختلف عكس‌هایی وجود داشت كه هر یك از دیگری بهتر بود. ببینید عكاسی تئاتر در دنیا شاخه خاصی دارد، اما به طور مطمئن می‌توان گفت كه اكنون این شاخه از هنر در ایران نسبت به كشورهای پیشرفته رشد بیشتری پیدا كرده است. من در كشورهای مختلف جهان در این زمینه كار كرده‌ام. توجه به این شاخه از هنر عكاسی به طور یقین در كشورهای دیگر این گونه كه در ایران وجود دارد، وجود ندارد. برای توضیح این مطلب بگویم كه در ایران ما انجمنی به نام عكاسان تئاتر داریم كه حداقل من در دنیا نمی‌توانم نمونه‌اش را بیابم. به عنوان یك عكاس، تفاوت كار عكاس در مختارنامه با دیگر سریال‌های دیگر را در چه دیدید؟طولانی بودن این سریال و این كه هر كسی نمی‌تواند از پس سریالی به این شكل بربیاید مهم‌ترین وجه تمایز كار در مختارنامه بود. حضور 6 ساله بر سر یك پروژه می‌توان سخت باشد و فرسایشی، اما تیم سازندگان مختار به خوبی توانستند از پس این كار بر بیایند. برپایی این نمایشگاه بازتابی هم در میان اطرافیان شما داشت؟بله. بازتاب نمایش این عكس‌ها در بین مردم زیاد بود. پس از برپایی این نمایشگاه كسانی كه اصلا تصور نمی‌كردم كه اهل رفتن به یك نمایشگاه هنری باشند به من رجوع می‌كردند و از حسی كه بعد از دیدن این عكس‌ها گرفته بودند می‌گفتند. یكی از حال و هوای خودش می‌گفت و دیگری می‌خواست بداند عكس‌های دیگر این سریال عظیم تاریخی را كجا می‌توانند ببیند. تالار وحدت اصولا یك محیط نمایشگاهی نیست و بیشتر برای موسیقی و تئاتر تعبیه شده است، اما حتی این امر نیز باعث نشد كه مردم برای تماشای عكس‌های این سریال به این تالار نروند. جالب اینجا بود كه با یك جستجوی كوتاه درباره این نمایشگاه در اینترنت نزدیك به 5 هزار صفحه اینترنتی پیدا می‌شود كه درباره این نمایشگاه مطلب گذاشته‌اند. البته همان طور كه روزنامه جام‌جم نیز منتشر كرد این نمایشگاه به یكی از پربیننده‌ترین نمایشگاه‌های عكاسی در سال تبدیل شده است.من برای این سریال نزدیك به 70 هزار فریم عكس گرفتم كه شاید بالاترین رقم عكس برای یك سریال تاریخی در دنیا به شمار رود. بخشی از این عكس‌ها البته برای حفظ راكورد گریم، دكور و لباس بازیگران بود و بخش دیگری از آن به صحنه‌های مختلف این سریال می‌پرداخت كه برای تبلیغات یا ... به كار رود. شاید بسیاری از مردم بخواهند بدانند كه اصولا عكاس یك سریال تاریخی چه وظایفی بر عهده دارد. یك عكاس سریال در وهله اول باید به تهیه عكس‌هایی برای گریم هنرمندان در تست گریم بپردازد. یعنی آن كه از هنرمندان پس از تست گریم عكس‌هایی گرفته می‌شود تا در زمانی دیگر برای گریم براساس آن عكس، گریم شوند. این عكس‌ها در كارتابل آن شخصیت نگهداری می‌شود تا گریمور در هر زمانی تصمیم به خلق چهره آن هنرمند براساس طراحی گریمش گرفت چیزی شبیه آن چهره اولیه خلق شود. مقاطع سنی مختلف و زمان‌های مختلف همه و همه این مهم را بیشتر جلوه می‌دهد تا بازیگر تنها براساس عكس گرفته شده از او گریم شود. مثلا در سریال مختارنامه تمامی سكانس‌ها پشت سر هم گرفته نمی‌شود و مثلا عوامل مجبور می‌شدند تصویر یك بازیگر را قبل از ورود به یك كاخ امسال بگیرند و تصویر او را به واسطه آماده نبودن دكور كاخ 4 سال بعد بگیرند، اما گریم آن بازیگر باید در طول این 4 سال ذره‌ای تغییر نكند تا در ذهن بیننده كه این تصویر را در چند لحظه می‌بیند یكسان جلوه كند.این امر در مورد لباس هنرمندان نیز صدق می‌كند، اما یك عكاس سریال با عكاسی از لباس‌ها در زمان‌های مختلف این مشكل را برای سازندگان برطرف می‌كند. دكور نیز همین وضعیت را دارد. یكی از وظایف عكاس یك سریال عكاسی از دكور در زمان‌های مختلف است. در واقع عكاس باید روند رشد ساخت و ساز یك دكور را در قالب یك گزارش تصویری تهیه كند تا با مستندسازی مراحل پیشرفت مثلا برای ارائه به مراجع درخواست‌كننده مهیا باشد. البته همان طور كه می‌دانید وظیفه دیگر یك عكاس سریال تهیه عكس‌های تبلیغاتی و مطبوعاتی است تا روابط عمومی سریال بتواند آن را در اختیار رسانه‌ها قرار دهد. می‌دانم كه عكاس‌ها زیاد خاطره‌گوی خوبی نیستند، اما اگر خاطره‌ای در طول 6 سال عكاسی از این سریال داشتید بگویید.روز پایانی فیلمبرداری این سریال قرار بر این بود تا تصاویر مرتبط با صحرای كربلا تصویربرداری شوند. در پایان من از تمامی عوامل درخواست كردم برای گرفتن عكس یادگاری جایی گردهم بیایند. صحنه غریبی شده بود. قرار بود تیمی كه نزدیك به 6 سال با یكدیگر نفس به نفس كار كرده بودند با هم خداحافظی كنند. آن عكس یادگاری گرفته شد، اما بعد از آن بود كه عكس‌های یادگاری گرفتن عوامل آغاز شد. شاید بیشترین عكس‌های یادگاری كه من در زندگی‌ام گرفتم در آن روز خلاصه می‌شد. شاید نزدیك به 500 عكس یادگاری در چند ساعت گرفتم تا نشان به آن نشان شود كه تیم سازنده مختار در این مدت چقدر به هم نزدیك شده بود.    




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 325]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن