محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799553818
سینماى حادثه اى رنجور و فراموش شده
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سینماى حادثه اى رنجور و فراموش شده
كندوكاو در باره كم توجهى به ژانر حادثه در سینماى ایرانامروزه در كشورهاى بزرگ جهان «سینما» به عنوان پدیده اى تأثیرگذار مورد توجه دولت ها قرار گرفته است. دراین رویكرد جدا از آن كه سینما به عنوان ابزارى فرهنگى ، آموزشى و یا سیاسى شناخته مى شود در وجه غالب خود هنرى «صنعتى» نیز به شمار مى آید و فیلم به عنوان یك كالا در معرض دید تماشاگران این كشورها و حتى سایر ملل جهان قرار مى گیرد.سینماى اكشن یا حادثه اى یكى از مهمترین ژانر (گونه )هاى موردتوجه تولیدكنندگان آثار سینمایى دركشورهایى است كه سینما را به عنوان هنر ـ صنعت سرگرمى ساز شناسایى مى كنند. این ژانر به دلیل ویژگى هاى خاص آن همچون زد و خورد، انفجار، تعقیب و گریز و در یك كلام تعلیق و تهییج موردتوجه تماشاگران قرار مى گیرد و صاحبان صنایع نیز به فراخور گردش مالى بسیار بالاى آن هر روز برگ برنده تازه اى را براى مخاطبان خود رو مى كنند تا چرخ هاى این صنعت دچار ركود نشود.در سینماى ایران البته وضع به گونه دیگرى است. در كشور ما گرچه سینما تقریباً همزمان با كشورهاى غربى وارد شده و تا سالهاى پیش از انقلاب اسلامى عمدتاً با گرایش تجارى ـ گیشه اى فعالیت كرده است ، اما متأسفانه نه تنها در ژانر حادثه اى، بلكه در ژانرهاى دیگر نیز دچار ضعف هاى مفرطى بوده و راه به خطا برده است. در سال هاى پس از انقلاب این وضعیت شكل دیگرى به خود گرفت و نه تنها مضامین اخلاقى، انسانى و اسلامى مورد توجه مسئولان و سینماگران قرار داشت بلكه به طور كلى سینماى ما را در حوزه تكنیكى و ساختارى نیز با تحولات زیادى روبرو كرد. تنوع ژانرها یكى از دستاوردهاى سینماى ایران در سالهاى پس از انقلاب بود و سینماى حادثه اى گرچه با فراز و نشیب هایى همراه شد اما عمده آثار پرفروش سال هاى پس از انقلاب آثارى غیراز فیلم هاى حادثه اى بودند.در سال هاى اخیر نیز رویكرد سینماگران و تولید كنندگان به گونه هایى همچون اجتماعى، خانوادگى و كمدى بیشتر شده و باز هم سینماى حادثه اى كه بستر مناسبى براى خلق آثار تجارى و تماشاگر پسند است، رو به فراموشى گذاشته شده است. در این گزارش نگاهى گذرا داریم به دلایل این كم توجهى. سینماى حادثه اىاگر فرض را براین بگیریم ژانر «حادثه» (یا اكشن) شامل دو گروه از آثار سینمایى است؛گروه اول فیلم هایى كه سرشار از حادثه و درگیرى بوده و عناصر پیش برنده داستان آنها حوادث اند و گروه دوم فیلم هایى كه داستان آنها بر محور یك حادثه و یا اتفاق (مثلاً قتل یا سرقت) شكل مى گیرند، باید گفت در سینماى ایران بنا به شرایط و امكانات موجود هرگز فیلمى در گروه اول ساخته نشده است و باقى آثار حادثه اى در گروه دوم قرار مى گیرند، فیلم هاى پلیسى و جنایى بخشى از این آثار هستند كه به دفعات در آثار ایرانى دیده شده اند. در سینماى ما بیشترین توجه در حوزه حادثه به سینماى دفاع مقدس دیده مى شود، این نوع آثار به دلیل ماهیت آن ـ كه جنگ ودرگیرى و انفجار و آتش است ـ بخصوص در دوران جنگ تحمیلى بسیار پرداخته شده اما دراین بررسى سینماى حادثه اى نوعى از سینماست كه تعریف آن در بالا آورده شد.بنابراین نگاهى به حدود 1300 فیلمى كه از سال 1358 تا امروز در سینماى ایران تولید شده اند نشان مى دهد قریب به 100 فیلم به موضوعات حوادثى پرداخته اند و دراین میان تنها تعداد محدودى از این آثار قابل اعتنا هستند، این آثار عمدتاً فیلم هایى هستندكه نه به دلیل استفاده از عناصر سینماى حادثه اى، بلكه به دلیل ساختار و ویژگى هاى «سینماى ایرانى» همچون نگاه انسانى و اخلاقى، رویكرد اجتماعى، وجوه هنرى و زیبایى شناختى و ... نمود پیدا مى كنند و حقیقت تلخ این كه عمده آثارى كه با رویكرد تجارى و صرفاً براى موفقیت در گیشه ساخته شده اند با شكست مواجه شده اند. وضعیت كلى در سینماى ایرانپس از پیروزى انقلاب اسلامى سینما رویكرد تازه اى را در پیش گرفت. دراین سالها سینماى ایران از قالب تجارى ـ گیشه اى خود بیرون آمد و با توجه به شرایط و روحیات انقلابى آن مقطع به عنوان ابزارى فرهنگى ـ تبلیغى در خدمت مواضع انقلاب قرار گرفت، بنابراین طبیعى بود كه مضامین و ساختار آثار سینمایى ما به مسائل فرهنگى ، دینى و انقلابى سوق پیدا كند. در سال هاى آغازین پس از انقلاب اسلامى به دلیل آن كه سینما شرایط ركود را طى مى كرد فیلم هاى اندكى ساخته شدندكه عمده آنهامضامین سیاسى را دنبال مى كردند.در سال 1358 تنها سه فیلم ساخته شد و در سال 59 این رقم به 21فیلم و در سال بعد به 20 فیلم رسید.در سال هاى بعد به تدریج تعداد آثار سالانه سینماى ایران از عدد 23 فراتر رفت و در یك دهه به رقم 43 فیلم رسید. این آثار گرچه در سال هاى آغازین پس از انقلاب اسلامى مضامین عمدتاً سیاسى ـ مذهبى و پس از شروع جنگ تحمیلى علیه ایران، مضامین جنگى را دنبال مى كردند اما در همین سالها تعدادى از تولید كنندگان به مضامین دیگر همچون مسائل اجتماعى ، خانوادگى و حادثه اى روى خوش نشان دادند و تنوعى نسبى در این میان به وجود آوردند.در حوزه سینماى حادثه اى شاید بتوان «بازجویى یك جنایت» ساخته محمدعلى سجادى را (كه در سال 1363 ساخته شد) به عنوان یك آغاز در این حوزه ارائه كرد. این فیلم داستان زندگى كارخانه دارى به نام هدایت نیا است كه به طرز مرموزى كشته مى شود و بازپرس جوانى مأموریت پیگیرى این قتل را برعهده مى گیرد.نقطه ضعف در همین سال ، تاراج (ایرج قادرى) ، حادثه ، شب شكن در سال ،63 زنگ ها درسال ،64 یوزپلنگ در سال ،65 تشكیلات، جدال در تاسوكى ، سازمان 4 و ناخدا خورشید در سال ،66 ایستگاه ، بحران ، ترن، شكار در سال ،67 آخرین لحظه ،دلار، سرب، شب حادثه و كشتى آنجلیكا در سال 68 از جمله آثار قابل توجهى هستند كه دراین سالها مى توان در حوزه سینماى حادثه اى نام برد. تماشاگران حرفه اى سینماى ایران به راحتى مى توانند مضامین كلیه این آثار را در یك قضاوت ساده ارزیابى كنند و به این نتیجه برسند كه سینماى حادثه اى ما سینمایى جدى نبوده و با عناصر و ویژگى هاى این ژانر شاخص در سینماى جهان فاصله اى بس دراز داشته است.با آن كه سینماى ایران شكوفایى و رشد خود را در دهه هفتاد آغاز كرده و تا امروز این وضعیت ادامه داشته است، اما به دلایل مختلفى سینماى حادثه اى ما تا امروز وضعیت چندان مناسبى نداشته است.نگاهى به فهرست فیلم هاى شاخص این حوزه در سال هاى بعد ما را در اثبات این ادعا كمك مى كند؛ پرواز پنجم ژوئن، دستمزد، وسوسه، آتش پنهان، دو فیلم با یك بلیت، جدال بزرگ، شانس زندگى ، قربانى ، تماس شیطانى ، دو روى یك سكه، سوءظن، قافله، گریز، افعى ، آخرین خون، بدل، بلوف، پادزهر، جنگ نفت كش ها، شاهین طلایى، عبور از تله، نیش، یاران، دیوانه وار، عروسى خون، روز شیطان، مروارید سیاه ، ضیافت، فاتح، فرار از جهنم، قانون ،گارد ویژه، گروگان، ویرانگر ، توفان شن، بدلكاران، عشق بدون مرز، دست هاى آلوده، آشوبگران ،رقص شیطان، سگ كشى، شب هاى تهران، كویر مرگ، لانه عقاب ها، اثیرى، ارتفاع پست، راى باز، ساقى ، عزیزم من كوك نیستم، لژیون ، نگین ، دخترى در قفس ، رنگ شب ، طلاى سرخ، عطش و ...نگاهى به ساختار و مضامین این آثار و البته فیلم هاى چندسال اخیر، ما را به این نكته واقف مى كند كه سینماى ایران گرچه علاقه مندى خود را به ساخت آثار حادثه اى نشان داده است، اما درمیان همه این آثار یك نمونه شاخص و قابل تعمق و مطابق با استانداردهاى جهانى نمى توان شناسایى كرد. دلیل آن نیز واضح و روشن است، همانطور كه پیش از این گفته شد هیچ یك از این آثار به عنوان یك تریلر (فیلم حادثه اى) شناخته نمى شوند، بلكه عمده آنها داستان هایى را بر محور یك حادثه تعریف مى كنند و عناصر پیش برنده آنها حادثه نیست. به همین دلیل تماشاگر تنها در بخش كمى از سكانس هاى فیلم شاهد یك صحنه سرگرم كننده از نوع حادثه اى است. آثارى همچون سگ كشى (بهرام بیضایى) ، ناخدا خورشید (ناصر تقوایى )، كشتى آنجلیكا (محمد بزرگ نیا) و ... كه به عنوان آثار شاخص سینماى ایران و گاه این حوزه ارزیابى مى شود نیز واجد همین ویژگى ها هستند یعنى از رهگذر یك اتفاق یا حادثه در بستر درام داستان خود را تعریف مى كنند.سینماگران چه مى گویند؟امیر قویدل كارگردان فیلم هاى «ترن» و «بندر مه آلود» كه تجربه ساخت سریال پلیسى را نیز در تلویزیون دارد در پاسخ به این پرسش كه چرا ژانر حادثه اى در سینما چندان جدى گرفته نشده است به ما مى گوید: «این موضوع به دلیل سلیقه دست اندركاران سینمایى است، مگر مى شود تهیه كننده اى از فیلم حادثه اى سرگرم كننده بدش بیاید» و تأكید مى كند: از آنجا كه این نوع سینما تماشاگر زیادى را به سالن ها مى كشاند نقطه ایده آل تهیه كنندگان بخش خصوصى است اما متأسفانه بستر لازم براى این كار وجود ندارد.قویدل مى گوید:«اگر دراین دو دهه ما با چنین هدفى سینما را تقویت كرده بودیم امروز شاهد سیل فیلم هاى كم فروش و آثار تكرارى نبودیم.»وى معتقد است :«ممكن است ما امكانات كافى نداشته باشیم اما این امكانات قابل دسترسى و اجراست، حال آن كه مشكل جاى دیگرى است و آن این است كه ما اندیشه این كار را نداریم. وقتى اندیشه این كار باشد مى توان روى این جوانان با استعداد، تیزنگر و خلاق سرمایه گذارى كرد و در آینده محصول آن را برداشت».سیروس تسلیمى فیلمنامه نویس و تهیه كننده نیز در همین باره نظر دیگرى دارد، او مى گوید: «كشور ما از جمله جوامع حادثه خیز جهان است و از سوى دیگر ما یك پلیس فعال و پویا در نیروى انتظامى و آگاهى داریم بنابراین هزاران اتفاق در هر روز مى افتد كه بستر ساخت یك فیلم حادثه اى است . كافى است نگاهى به صفحات حوادث روزنامه ها بیندازید آن وقت پى به این واقعیت خواهید برد. اما متأسفانه به این مسائل در سینماكمتر پرداخته مى شود.»تسلیمى اضافه مى كند: «ما در دو بخش مشكل داریم اول در بخش هایى مثل پلاتو و شهرك سینمایى خاص این نوع فیلم ها و همچنین تكنیك و ابزار لازمه و دوم هم سرمایه گذارى». وى در همین باره مى گوید: «ساخت یك فیلم حادثه اى كار سخت وهزینه برى است كه تنها با كمك و حمایت نهادهاى دولتى امكانپذیر است.»این تهیه كننده تأكید مى كند: «در شرایطى كه ماهواره و DVD و تلویزیون فیلم هاى درجه یك حادثه اى را در اختیار تماشاگر مى گذارند و توقع او را بالاتر برده است چگونه مى توان با یك اثر ضعیف تماشاگر را به سالن هاى سینما كشاند.»یك كارگردان سینما هم كه حاضر به ذكر نامش نیست به ما مى گوید: «ساختن یك فیلم حادثه اى درجه یك كار هر فیلمسازى نیست و متخصص خاص خود را نیاز دارد، بنابراین طبیعى است كه كارگردانان و تهیه كنندگان به سمت فیلم هاى آپارتمانى، كم هزینه و كم بازیگر مى روند تا وقت و هزینه و انرژى كمترى را صرف كنند در حالى كه سینماى حادثه اى نیاز به سرمایه گذارى هنگفت، بازیگران كاملاً حرفه اى، تجهیزات كافى و فیلمنامه مناسب دارد كه البته ما در همه این موارد با مشكلات متعددى روبرو هستیم.»واقعیتى دیگرواقعیت دیگرى كه در گفت وگو با سینماگران بر ما روشن مى شود این است كه بسیارى از فیلمسازان توجه به آثار جشنواره اى را بر ساخت یك فیلم حادثه اى ترجیح مى دهند، چرا كه جشنواره ها و محافل بین المللى به وجه هنرى آثار ایرانى بیشتر اهمیت مى دهند تا وجه تكنیكى و ساختارى آن، دلیل آن هم روشن است: این نوع سینما در بهترین شكل آن در آمریكا و اروپا هر روز میلیون ها تماشاگر را به سینماها مى كشاند و موضوعى قابل دسترسى است.از سوى دیگر گردش مالى محدود سینماى ایران (نگاه كنید به رقم فروش ? میلیارد تومانى مجموع فیلم هاى نوروز تا امروز سینماهاى تهران) مانع از آن است كه تهیه كنندگان به سمت این مضامین بروند، موضوعاتى كه ریسك بالایى در سرمایه گذارى به شمار مى آید. شاید ذكر این مثال خالى از لطف نباشد كه بدانیم فیلم «تقاطع» كه اتفاق تازه اى در جلوه هاى ویژه میدانى (صحنه تصادف سه اتومبیل) تا امروز بوده، فروش چندان مناسبى در مقابل فیلم هاى خانوادگى و كمدى نداشته است و این موضوع به دلایل مختلفى باز مى گردد، به دلایلى كه برخى از آنها دراین گزارش بررسى شد.ایران - بهمن عبداللهى
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 527]
-
گوناگون
پربازدیدترینها