تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 15 اردیبهشت 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):هرگاه سفره پهن مى‏شود، چهار هزار فرشته در اطراف آن گرد مى‏آيند. چون بنده بگويد...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

بلومبارد

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

سرور اختصاصی ایران

سایت ایمالز

تور دبی

سایبان ماشین

جملات زیبا

دزدگیر منزل

ماربل شیت

تشریفات روناک

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزشگاه زبان

ترازوی آزمایشگاهی

فروش اقساطی کوییک

راهبند تبریز

ترازوی آزمایشگاهی

قطعات لیفتراک

وکیل تبریز

خرید اجاق گاز رومیزی

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

واردات از چین

قیمت نردبان تاشو

وکیل کرج

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

صنعت نواز

پیچ و مهره

خرید اکانت اسپاتیفای

صنعت نواز

لوله پلی اتیلن

کرم ضد آفتاب لاکچری کوین SPF50

دانلود آهنگ

طراحی کاتالوگ فوری

واردات از چین

اجاره کولر

دفتر شکرگزاری

تسکین فوری درد بواسیر

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

قیمت فرش

خرید سی پی ارزان

خرید تجهیزات دندانپزشکی اقساطی

خانه انزلی

تجهیزات ایمنی

رنگ استخری

پراپ فرم رابین سود

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1799560422




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

«شن» را باید با چشم شنی دید / روایتی خاص از عشق و مرگ


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > تئاتر  - نمایش «شن» به کارگردانی کتایون حسین زاده که در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر به صحنه می​رود، روایتی خاص از عشق و مرگ دارد.  اردوان زینی​سوق: نمایش «شن» به کارگردانی کتایون حسین​زاده در تاریکی با آوایی که می​توانیم به نوعی لالایی بخوانیمش شروع می​شود، صحنه از تاریکی به روشنایی می​رسد تا نورپردازی صحنه به ما بفهماند که منتظر  روشنایی زیادی نباشیم.  صدای تیک تاک ،تیک تاک ..... بجای این​که مارا به جلو ببرد ما را به خواب بازیگرانی که خواب​شان نیز شبیه همدیگر است می​برد،خوابی که نشان از زندگی ماشینی تکراری بازیگران صحنه در صحنه زندگی​ست.  طراحی صحنه به گونه​ای ما را به قفس کوچکی که خود را در آن حس می​کنیم به حبس می​کشاند و ما خود از قفس خودمان بازیگران را در اتاقی یا خانه​ای که به شکل متفکرانه​ای کوچک شده  به نظاره می​نشینیم.  آکسسوار صحنه نشان از خانه​ای معمولی نیست ،تماشاگر را به سمتی می​کشاند که فقط می​تواند سفر را و خاطره را در ذهن مجسم کند:چمدانی در جلوی در، قاب عکسی  مخدوش  بر دیوار، پنجره​ای  و تلفنی که گاهی وقت​ها که نیاز است میبینیم​اش. جالب اینکه در این خانه تختی برای خوابیدن و آرامش یافتن نیست ؛ حتی صندلی که نشانی از  آرام شدن برای لحظه​ای داشته باشد.  طراحی صحنه به صورتی مطلوب و منطقی در خدمت اثر و تفکرات کارگردان نمایش را یاری می​کند. دو زن را که یکی دراز کشیده و دیگری نشسته می​بینیم که گویا درحال خواب دیدن هستند، زنی نشسته با لباس عروس که تضاد را زیبا در صحنه نمایان می​کند. معمولا هرجا لباس عروس می​بینیم و یا عروسی ، شادی  در آنجا نخستین حالتی است که می​بینیم وحس می​کنیم ولی عروس نمایش در اینجا  تحول رو به جلو و تغییر به سوی شادی را برای ما نمایانگر نیست و تکرار و تکرار و غم را به مانند پتکی متناسب با نوع بیان انتخابی بر سر تماشاگر می​کوبد.  انتظار در این نمایش مفهومی برخلاف سایر انتظارهایی دارد  که در ادبیات نمایشی خوانده​ایم ویا دیده​ایم ، نمایش در ابتدا به ما گوشزد می​کند که ما به عنوان تماشاگر می​توانیم خود را گول بزنیم و به انتظار بشینیم (مانند بازیگران) ویا از ابتدا قبول کنیم که منتظر کسی نباشیم(باز هم مانند بازیگران). در واقع می توان گفت که کارگردان و گروه اجرایی قصد ندارند ما را در انتظار بگذارند و بیشتر می کوشند تا ما را به عنوان تماشاگر به تفکر در زمان قبل و بعد از خودکشی بکشانند.  دو دوست که یکی به دلیل خیانت شوهرش و عدم تحمل این سرخوردگی و سرشکستگی و دیگری به دلیل از دست دادن شوهر و فرزندان ​و عدم تحمل فراق تصمیم به خودکشی می​گیرند. مرگی که به خاطر اصلی​ترین دلیل زندگی که همانا محبت و دوستی است، اتفاق می​افتد. زندگی که دست و پاها را بسته و کاملا مکانیکی و عروسکی شده است و چه زیبا کارگردان به کمک بازیگران وسایر عوامل حرکت در صحنه را از بازیگران سلب نموده و با میزان​ سن​هایی ساکن و هدفدار فضای مناسب اثر را ایجاد نمودند، که اگر نبود قدرت بیان و بدن بازیگران، خستگی بین تماشاگاران خود را نشان می​داد.  گریم انتخابی برای الهام پاوه​نژاد درخدمت نقش و اثر است و خستگی و در بند بودن را به خوبی به تصویر می​کشد، ولی این اتفاق برای بازیگر دیگر این نمایش یعنی پریزاد سیف نمی​افتد. نویسنده به زیبایی نام اثر و فضا را انتخاب نموده است  که شاید همین فضا میتواند به کارگردان کمک کند بجای سکوت ها و موسیقی که تکرار می​شود(با توجه به قابل قبول بودن موسیقی)در بین اپیزودها برای پرکردن صحنه از شن ،از افکت متناسب و موسیقی  ترکیبی با افکت در منطقی ترکردن ریزش شن و پرکردن فضا استفاده کرد. «شن» نمایشی​است که  پس از دیدن می​شود تماشای آن را به دوستان پیشنهاد کرد. 5757




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 346]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن