محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799442884
روایت وزیر بازرگانی از نقش احمدی نژاد در هدفمند کردن یارانه ها/رییس جمهور بیشترین وقت را گذاشت
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازرگانی - وزیر کنونی بازرگانی که پیش تر و در دولت نهم هم به عنوان رییس سازمان توسعه تجارت فعالیت کرده است اعتقاد دارد رییس جمهوری بیشترین زمان برای اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها را صرف کرد. محمد هیراد حاتمی: وزارت بازرگانی سال بسیار حساسی را سپری کرد. سال 89 با اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها نقش وزارت بازرگانی را نسبت به بسیاری از وزارتخانه ها پر رنگ تر جلوه داد تا وزیر بازرگانی یک سال سخت را پشت سر گذاشته باشد. موضوعی که نقطه آغاز گفت و گوی ما با وزیر بازرگانی برای بررسی یک سال پر ماجرا بود اما نا گهان دامنه بحث به بحران اقتصادی جهانی کشید و آقای وزیر هم آن را تحلیل کرد. وزیر کنونی بازرگانی که پیش تر و در دولت نهم هم به عنوان رییس سازمان توسعه تجارت فعالیت کرده است اعتقاد دارد رییس جمهوری بیشترین زمان برای اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها را صرف کرد. گفت و گو با مهدی غضنفری، وزیر بازرگانی که متن آن در ادامه خواهد آمد به فاصله چند روز مانده به پایان سال و در حالیکه تهران در حال و هوای بارانی به سر می برد صورت گرفت. « توسعه صادرات »، « نهضت کاهش قیمت ها »، « جلوگیری از واردات بی رویه » و اخباری از این دست که همگی سر شار از امید بود طی سال 89 از وزارت بازرگانی انتشار پیدا کرد اما بی تردید مهم ترین عملکرد وزارت بازرگانی در سال 89 به هدفمند کردن یارانه ها گره می خورد. پس اگر موافق بحث را از اینجا آغاز کنیم و توضیح دهید که برآورد شما از عملکرد وزارت بازرگانی در اجرای طرح هدفمند کردن یارانه ها چگونه بود؟ همانطور که شما اشاره کردید خیلی از جلوه های یک اجرای موفق در پیش چشم شما و در پیش چشم مردم عزیز مان و سایر ناظرین پدیدار شد. حقیقت این است که نتیجه، محصول شاید هزاران ساعت کار، هماهنگی های بسیار، طراحی سناریو های متفاوت و مطالعه موضوع از جنبه های گوناگون بود. من به کل هدفمند کردن یارانه ها دارم اشاره می کنم و نه آنچه که ما در وزارت بازرگانی آن را انجام دادیم. این اتفاقی که تحت عنوان اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها افتاد محصول آن این شد که قیمت ها اصلاح شد، بازار آرام بود و مردم دچار یک پدیده به نام موضوع های نا خوشایند نشدند. باید اشاره کنم که پشت آن انبوهی از کار های کار شناسی بود. جالب اینجاست که بیشترین وقت را رییس جمهوری در این مساله می گذارد. بیشترین زمان از بعد ساعت کاری؟ هم از بعد ساعت کاری و هم تفکر روی موضوع و شنیدن حرف های دیگران. بر این اساس باید بگویم که رییس جمهوری هم به عنوان یک کارشناس خبره ظاهر می شد و هم به عنوان یک نقاد پیشنهاد هایی که ما برای ایشان می بردیم را نقد می کرد. از سوی دیگر رییس جمهوری هم به عنوان یک دلسوز برای گروه های مختلف اجتماعی ظاهر شد که مبادا حق آنها ضایع شود و سهم آنان کم تر شود و هم به عنوان یک مصلح اقتصادی آن چیز که به نفع و مصلحت مان است را مورد بررسی قرار داد. انصافا اجرای درست قانون هدفمند کردن یارانه ها تعجب بسیاری را برانگیخت. لذا من می خواهم بگویم اگر افتخاری نصیب وزارت بازرگانی شد که در این موضوع خدمتگزار مردم باشیم به عنوان یک جز از یک مجموعه بودیم. اجزای مختلفی این مجموعه داشت که انصافا تمام آنها تلاش کردند و زحمت کشیدند و وزارت بازرگانی هم بود. این مجموعه بزرگ هم که زیر مجموعه و اجزای بسیاری هم داشت فقط دولت نبود. مصوبه مجلس که نهایتا مصوبه خوبی بود و از پارلمان بیرون آمد تا حمایت های بی شائبه بخش خصوصی را نباید اصلا فراموش کرد. امیدوارم افرادی پیدا شوند و تاریخچه این موضوع را روی کاغذ بیاورند که بخش خصوصی، جامعه اصناف، تولید کنندگان، فعالان اقتصادی، توزیع کننده، وارد کنندگان، صادر کنندگان، خرده فروشان، عمده فروشان و خلاصه همه گروه های اجتماعی احساس کردند یک تکلیفی روی دوش آنان است. یک همراهی باید انجام دهند به طوریکه برای مثال اگر حاشیه سودشان کم می شود تحمل کنند. در دولت هم واقعا سال 89 برای ما طبق فرموده مقام معظم رهبری همت مضاعف و کار مضاعف بود. با توجه به اینکه در دولت رفت و آمد دارید به نظر شما طرح هدفمند کردن یارانه ها در بزنگاه دقیقی به مرحله اجرا در آمد؟ وقتش را به لحاظ ماه آذر در سال 89 گفتید یا اینکه به لحاظ سال 89 در ده سال گذشته؟ منظور به لحاظ سال 89 در ده سال گذشته است. برآورد شما چیست؟ از نظر اقتصاد دان ها دیر انجام شد. از نظر آنهایی که اعتقاد دارند یارانه ها به شکل گذشته که در حال حذف شدن است موجب اتلاف منابع اقتصادی شد این اقدام دیر صورت پذیرفت. یک نکاتی این کنار است که نه به لحاظ اقتصادی که به لحاظ اجتماعی باید زمینه های این حرکت اجتماعی فراهم می شد. یعنی باید گروه های مختلف اجتماعی برای این کار بزرگ اقتصادی آماده می شدند. برای این تحول به معنای واقعی کلمه آمادگی پیدا می کردند. ما بزرگترین همدلی و همراهی و مشارکت را در اجرای این قانون داشتیم. پس فقط تحلیل ها و نقطه نظرات اقتصادی نبود که در اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها مهم بود، دیدگاه های اجتماعی هم بسیار مهم بود. به نظر کارشناسان مختلف که من از زبان خارجی ها آن را خواندم کشور هایی قادر خواهند بود چنین قوانینی را اجرا کنند که دارای بالاترین درجه ثبات اقتصادی و پایداری اجتماعی و مقبولیت سیاسی باشند. این شرط اجتماعی و سیاسی است که جدا از شرایط اقتصادی است. اگر می گوییم به لحاظ اقتصادی دیر انجام شد نباید فراموش کنیم که به غیر از محور اقتصادی، محور اجتماعی هم یک پارامتر مهمی برای تصمیم گیری است. در رابطه با این دومی من نمی توانم اظهار نظر کنم. شاید به لحاظ این پارامتر دوم زمان اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها همین زمان دولت آقای احمدی نژاد بود که این همراهی ها شکل گرفت و این اعتماد به وجود آمد. یک نکته ای هم کنار این دو موضوع می خواهم اضافه کنم. یک بحثی است که من از آن به عنوان حکمرانی خوب یاد می کنم. ما در سال های پس از انقلاب با افراد شایسته ای در مراجع قدرت مواجه بودیم اما ما حکمرانی خوب در مورد کسی می توانیم آن را به کار بگیریم که علاوه بر اینکه خودش آدم خوبی است بر قوانین و قواعد حاکم بر پدیده های اجتماعی و اقتصادی به اندازه کافی وقوف دارد. یعنی می داند به طور مثال نقدینگی چه آثاری در جامعه دارد. حکمرانی شایسته شامل روش ها و رفتار هاست. ما در خلال سال های اخیر بیش از گذشته به نظر من بر این اصول و قواعد تسلط پیدا کردیم. ما که می گویم منظور وزیر بازرگانی نیست بلکه مجموعه حاکمیت را عرض می کنم. این رکن سوم را نباید از نظر دور بداریم که همین حکمرانی شایسته است. این بحث شما را به لحاظ تئوریک قبول می کنم اما پارامتر دیگری هم که وجود دارد که شما آن را نادیده گرفتیدو آن هم رشد اقتصادی است. به اعتقاد برخی کارشناسان رشد اقتصادی ایران در شرایطی نبود که طرح هدفمند کردن یارانه ها به مرحله اجرا در آید. در این رابطه توضیح می دهید؟ بگذارید من یک سوال از شما داشته باشم و در قالب سوال پاسخ شما را بدهم. اگر عدم اجرای این قانون به کاهش رشد اقتصادی کشور منجر می شد و به اینکه در یک سرازیری قرار بگیریم که هزینه های ملی بر در آمد های ملی برتری پیدا می کردند آیا باز هم باید از اجرای این قانون اجتناب می کردیم؟ یعنی هر سال کسری بودجه نسبت به سال پیش از آن بد تر می شد و به سمت بدی و بد تری حرکت می کردیم. من خودم به شخصه اعتقاد دارم که این قانون باید اجرا می شد و زمان اجرای آن هم دیر شده بود. اما سوالم به طور مشخص حول موضوع رشد اقتصادی است. اینکه با این روند رشد اقتصادی ایران اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها صحیح بود؟ آنهایی که می گویند شرایط اقتصادی یا نرخ رشد اقتصادی به اندازه ای نبود که به سمت اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها برویم لازمه اش این است که بیایند و پیش بینی کنند که سال بعد حتما این موضوع بهتر از امسال می شد. این تردید وجود داشت که رشد اقتصادی سال بعد بهتر نخواهد شد علت آن هم این بود که عدد یارانه ها بسار بالا بود. این نگرانی وجود داشت که عدد یارانه ها ما را غافل گیر کند. لذا این شجاعت باید به خرج داده می شد. از سوی دیگر هم فراموش نکنیند که رشد اقتصادی ایران هر میران هم که باشد که امیدواریم سریع تر هم اعلام شود در مقایسه با رشد منفی بسیاری از کشور ها که پس از بحران غرب رخ داد، رشد اقتصادی ایران بالا تر است. من می خواهم بگویم برخی از رونق یا رکود اقتصادی در کشورها طی دو سال گذشته ناشی از اقدامات خود دولت ها نبود بلکه ناشی از وابستگی و پیوستگی بیش از حد اقتصاد در سطح جهانی بود. به طور مثال یک بازار بورس در جایی آسیب می دید مشاهده می شد که مانند سونامی حرکت می کرد و به اقتصاد کشور های دیگر هم برخورد می کرد و رکود ایجاد می شد. اگر این پدیده درست باشد هر کسی باید یک پیش بینی نسبت به کل اقتصاد جهان می کرد و می گفت آینده چگونه است و آن اقتصاد جهان هم واقعا از کنترل ما خارج است. همان موقع که اقتصاد جهانی رکود سنگینی ایجاد کرد و پس از مدتی یک جوانه هایی از بهبود ایجاد شد برخی از اقتصاد دانان گفتند به این موضوع دل خوش نکنید چرا که این رکود دوباره باز خواهد گشت. بنا براین این خطر وجو داشت که هر برنامه اقتصادی که در کشورمان می خواستیم انجام دهیم به عقب بیاندازیم تا اوضاع اقتصادی جهان بهتر شود معلوم نبود این موضوع حقیقت داشته باشد که اوضاع اقتصادی جهان حتما بهتر خواهد شد. هنوز هم کارشناسانی وجود دارند که اعتقاد دارند غربی ها با تزریق منابع مالی به اقتصادشان ریشه های این بحران را پنهان کردند. اگر بخواهیم بحث را به انتها برسانیم آن موضوعی که در سال 89 شما در وزارت بازرگانی اذیت کرد چیست؟ یک تقسیم کار ملی در مدیریت واردات وجود داشت که بر اساس آن سه فعالیت اصلی باید صورت می پذیرفت تا کالایی وارد کشور شود. ما در یکی از این فعالیت ها نقش گذار بودیم اما ما را مسئول هر سه حقله این زنجیر مس دانستند. حتی گاهی وقت ها هم سرزنش می شدیم به خاطر یک موضوع وارداتی که ما اصلا مسئول آن نبودیم. ما انتظار مان از رسانه ها در آن زمان این بود که توضیخ بدهند به جامعه که امر واردات در کشور چگونه انجام می شود و وزارت بازرگانی در چه قسمتی از این موضوع ایستاده است. این سه حلقه که کنار هم دیگر قرار می گیرند و کار واردات را شکل می دهند یکی استاندارد گذاری، تعیین شرایط است که اصلا کار ما نیست و کار دستگاه تخصصی مانند وزارت صنایع و وزارت جهاد کشاورزی است. کار اداری ثبت سفارش، ال سی و انجام مراحل اداری واردات است که به عنوان حلقه دوم از آن نام برده می شود کهب ه عهده ما در وزارت بازرگانی است. مرحله آخر هم تخصیص کالا، تست کالا، آزمایش نمونه ها و چک کردن محموله ها که کار تخصصی گمرک و دستگاهایی است که این امر را برعهده دارند. حالا اگر کالایی از این سه حلقه می گذشت و وارد بازار می شد به هر دلیلی که مشکل داشت بسیاری از رسانه ها وزارت بازرگانی را مسئول می دانستند. در حالیکه وزارت بازرگانی نه آن ضابطه ها را وضع کرده بود و نه موقع تشخیص هضابطه در مورد هر کالا مسئولیتی به عهده داشت. وزارت بازرگانی اجازه ندارد به غیر از ضوابط فنی و تعرفه وارد شود. /36
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 415]
-
گوناگون
پربازدیدترینها