محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799258110
با حوادث زندگي چگونه برخورد كنيم؟
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: با حوادث زندگي چگونه برخورد كنيم؟ اعتقاد دارم که براي پاسخگوئي به تمامي «چراها» بايد ابتدا خلقيات خود را کنکاش كرده، به چگونگي احساس و ديدمان به محيط پيراموني نظر افکنيم. عوامل متعددي در شکل گيري خلقيات همهي انسانها ازجمله ايرانيها مؤثرند که مهمترين آنها «خودمان» هستيم. به گزارش ايسنا، رحيمي بروجردي در وبلاگ‌اش به نشاني http://ferdoss.blogfa.com در ادامه نوشته است: هر يک از ما نقش تعيين کنندهاي در سرنوشتمان داريم و با افکار و کردار و رفتارمان نه تنها شخصيت خود را شکل ميدهيم، بلکه تصوير حال و آينده خود را بر بوم تاريخ نقش ميبنديم. از خود بپرسيم که جزو کدام دسته از افراد هستيم؟ کسانيکه تسليم حوادث ميشوند؟ يا کسانيکه از حوادث مختلفي که در زندگيشان بهوجود ميآيد، ايجاد فرصت ميکنند؟ آيا وقتي حادثه‌ي ناخوشايندي براي شما اتفاق افتد، سريعاً به دنبال چاره ميافتيد؟ يا اينکه نااميد و دلسرد و پريشان، تسليم شده، زمين و زمان را عامل پيشآمدن آن ميدانيد؟ فيالمثل، چرا دانشجو نمره‌ي قابل قبول کسب نميكند؟ آيا استاد و دانشکده و دانشجويان و خانواده و نظام آموزشي و دولت و .... مقصرند يا اشکال در خود دانشجو است؟ چرا فکر ميکنيم در محيط کار، فردي موفق نيستيم و درآمد مکفي کسب نميکنيم؟ چرا ميپنداريم هميشه با تشويش و اضطراب روبهرو هستيم؟ چرا گمان ميکنيم شادي و شور را کمتر تجربه ميکنيم؟ و دهها چراهاي ديگري که ميتوان در ابعاد خرد و کلان مطرح كرد. اعتقاد دارم که براي پاسخگوئي به تمامي «چراها» بايد ابتدا خلقيات خود را کنکاش كرده، به چگونگي احساس و ديدمان به محيط پيراموني نظر افکنيم. اجازه دهيد که به موضوع مورد مطالعه که همان چگونگي برخورد با حوادث بود، برگردم. آيا ما به استقبال حوادث ميرويم يا از آن گريزان و هراسناکيم؟ آيا تا کنون اينگونه انديشيدهايم هر حادثهاي که در زندگي ما رخ ميدهد، دليل و حکمتي دارد؟ شايد خير و صلاح ما در آن بوده است. شايد منفعتي که از آن در آينده خواهيم ديد، به مراتب بيشتر از نقصاني باشد که امروز فکر ميکنيم با آن روبه رو شدهايم. شايد آن حادثه بتواند به ارتقاء و بلوغ فکري ما کمک كرده، ما را مقاومتر كند. شايد آن حادثه به ما کمک كرده از آن طريق بتوانيم اطرافيان و فضاي پيرامون خود را بهتر بشناسيم. شايد اگر آن حادثه اتفاق نميافتاد، حوادث ناگوارتري که مقابله با آنها بهمراتب سختتر مينمود، رُخ ميداد. بنابراين اگر نگاهمان به حوادثي که در زندگي با آنها روبهرو ميشويم اينگونه باشد، آنگاه درخواهيم يافت که حوادث، بخشي جداناشدني از زندگي تک تک ما را تشکيل ميدهند؛ و اصلاً زندگي بدون اينگونه حوادث، سرد و بي روح و خشک و خستهکننده خواهد بود. تمامي لحظاتِ لذت بخشي که در زندگي ما پديدار شده و ما از آنها مسرور و شادمان ميشويم؛ تمامي زيبائيهائي که در اطراف خود مشاهده كرده و از داشتن و ديدنشان لذت ميبريم، بدون حوادثي که آنها را ناگوار فرض ميکنيم، بيمعني ميشوند. ما ميتوانيم در زماني که با حادثهاي روبهرو ميشويم، با توليد انرژي مثبت، آنرا به يک فرصت قابل استفاده تبديل کنيم. فرصتي که امکان پيدائي آن در غير اين صورت، برايمان ممکن نخواهد بود. پس همانطور که ملاحظه ميکنيد، بستگي دارد چگونه به مسايل نگاه ميکنيم و به توليد چه انرژيي مبادرت ميورزيم. ميتوانيم در مقابل هر حادثهاي حالت تدافعي گرفته، از آن گريزان شده، نالان و مضطرب و پريشان شويم يا به استقبال حوادث رفته و آنها را تبديل به فرصتي شيرين و خاطرهانگيز كنيم. آري؛ خلقيات ما اينگونه ساخته ميشوند که تماماً به «خودمان» بستگي دارد. اطمينان داشته باشيم كه با کمي صبر و ممارست، موفق خواهيم شد از تلخترين حوادث، شيرينترين فرصتها را بيافرينيم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1014]
-
گوناگون
پربازدیدترینها