محبوبترینها
معرفی چت روم مرام چت؛ بهترین چت روم فارسی برای حل همه مشکلات
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799682615
ناتو و چراغ هاي خاموش روسيه در افغانستان
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: بر اساس اعلام برخي منابع خبري منطقه، دمتيري مدوديف رييس جمهور روسيه توافقنامه مسكو ـ واشنگتن براي انتقال تسليحات و نيروهاي آمريكايي از طريق قلمرو روسيه به افغانستان را براي تصويب به دوما فرستاد. توافق ميان دو دولت كه امكان انتقال تسليحات و نيروهاي آمريكايي از طريق خاك روسيه به افغانستان را فراهم مي‌كند، در ششم ژوئيه 2009 (تير ماه 1388) در سفر باراك اوباما رييس جمهوري آمريكا به مسكو ميان وي و مدوديف امضا شد. اگر اين توافقنامه توسط دوماي روسيه تصويب شود تسليحات، سخت‌افزار و مايحتاج نيروهاي آمريكايي از طريق خاك روسيه و پس از گذشتن از تركمنستان به افغانستان ارسال خواهد شد تا در عمليات نيروهاي بين‌المللي در اين كشور مورد استفاده قرار بگيرد. آنچه در پاسخ به چرايي انتقال تجهيزات مورد نياز ناتو از طريق روسيه و سپس تركمنستان به افغانستان مطرح است، بي اعتمادي به راه هاي انتقال تجهيزات مي باشد. پاكستان به عنوان مسير قبلي انتقال تجهيزات و لجستيك مورد نياز ناتو در افغانستان، در ابتدا مسيري بدون جايگزين تلقي مي شد اما با گذشت زمان و وقوع حوادثي همچون ناپديد شدن برخي از تجهيزات در مناطق قبايلي و احتمال انتقال كاربرد اين تجهيزات توسط طالبان و عليه ناتو و سپس ممانعت دولت پاكستان براي انتقال لجستيك به دليل نقض حريم هوايي و تجاوز به قلمرو سرزميني اين كشور توسط امريكا، نيروهايي خارجي در افغانستان را به يافتن راه هاي جايگزين مصمم كرد. اما آنچه به عنوان دليل رفتار روسيه به جريان انتقال تجهيزات ناتو از طريق اين كشور و تركمنستان به افغانستان مطرح است دايمي بودن منافع است. منافع ملي روسيه در اين مورد حوزه اي موسع از امور اقتصادي، امنيتي- استراتژيك، سياسي و قدرت نرم را مطرح مي كند. روسيه با عملياتي سازي اين اقدام مي تواند هم به امريكا و ناتو در جنگ افغانستان ياري رساند و هم اهداف خود را محقق سازد. ضرب المثل انگليسي ها مبني بر اين كه ما دوستان دايمي نداريم، ما دشمنان دايمي نداريم اما منافع دايمي داريم در تحليل اين موضوع خودنمايي مي كند. روسها كه همواره مخالف گسترش فعاليت هاي ناتو در حوزه هاي موسوم به حياط خلوت و همجوار روسيه و گسترش ناتو به شرق بودند، اين بار با فعاليت هاي خود به اقدامات ناتو كمك مي كنند تا منافع دايمي و بلند مدت خود را دنبال نمايند. ** شرايط افغانستان عامل محرك در همكاري روسيه و ناتو --------------------------------------------------------------------- دليل اصلي كه آمريكا را به وارد كردن رقيب قديمي به افغانستان مجبور كرده، شرايط فعلي اين كشور است. با توجه به گزارش هاي پي در پي كه در مورد افغانستان منتشر مي شود، نمي توان ديد صحيحي از اوضاع اين كشور داشت زيرا برخي از رسانه ها همواره از شكست در افغانستان و سردرگمي نيروهاي خارجي در اين كشور خبر مي دهند و برخي از منابع مرتبط با نيروهاي فعال در افغانستان همانند شوراي روابط خارجي امريكا در جلسات خود همواره از اوضاع رو به بهبود افغانستان صحبت مي كنند. اما تاثير رسانه ها بر افكار عمومي بيش از آن كه پيروزي در افغانستان را مطرح كنند، شكست نيروهاي خارجي در اين كشور را در افكار عمومي تثبيت كرده اند. مفهومي كه مي توان با آن شرايط موجود در افغانستان را شناخت مفهوم اميد و ابهام است كه بيانگر نوعي از تناقض در اوضاع جاري و همچنين تناقض در فهم اوضاع اين كشور است. آنچه اميد در افغانستان را برجسته مي سازد در عناصري همانند برگزاري اجلاس هاي بين المللي به معناي دغدغه جهاني براي حل موضوع افغانستان، اميد به پايان هرچه سريعتر جنگ ، بازگشت برخي از نيروهاي طالبان به سمت امريكا و خسته شدن آن ها از ادامه جنگ، مذاكره با طالبان و در نهايت تشكيل شوراي صلح و آغاز فعاليت هاي آن از جمله سفر به پاكستان براي فراهم نمودن زمينه هاي مذاكره ، وجود دارد. اما آنچه به عنوان ابهام در افغانستان مطرح است مربوط به آينده و ناكارامدي طرح هاي امتحان شده در افغانستان است. ابهام در اوضاع افغانستان از مواردي همچون تغيير مداوم استراتژي و تاكتيك ها، به تعويق انداختن زمان خروج از اين كشور، اعلام ناكارامدي نيروهاي بومي و تعداد اندك آن ها و تعيين نشدن زمان مشخص براي پايان جنگ افغانستان ، ناشي مي شود. طالبان بمب گذاري در جاده ها را از مناطق جنوبي به شمال و غرب افغانستان بسط داده و علاوه بر آن كشتن و ربودن افراد خارجي در اين كشور نيز افزايش يافته است. پنتاگون در گزارشي اعلام كرده است كه حملات طالبان با استفاده از سلاح هاي سبك و كوچك عليه نيروهاي آمريكايي و هم پيمان اين كشور در سال 2010 در افغانستان نسبت به سال 2009 تقريبا دو برابر شده است. اما آنچه براي تحليل گران افغانستان بارز است وزن بيشتر ابهام در مقابل اميد است. تلاش براي كاهش وزن ابهام در اوضاع آينده افغانستان و برجسته سازي اميد، امريكا و نيروهاي ناتو را برآن مي دارد تا از تمامي ظرفيت ها و داشته هاي خود و ديگران جهت اهداف بهره گيرند. يكي از استعداد هايي كه نيروهاي امريكا و ناتو مي توانند براي بهبود اوضاع در افغانستان استفاده كنند روسيه است. در گذشته ناتو هرگز با اقدامات روسيه در افغانستان موافق نبود تا جايي كه آندرسكو راسموسن دبيركل ناتو در سال 2009 در واكنش به اقدامات مسكو براي مقابله با افراط گرايان و مواد مخدر در افغانستان گفت: بهتر است روسيه به موضوع افغانستان به عنوان مورد مهمي در همكاري بين مسكو و ناتو نگاه كند، تا اين كه تلاش كند با دخالت دادن خود و كشورهاي آسيايي و با پشتوانه تجربه تاريخي اش اين معضل را حل نمايد. ** دلايل انتخاب روسيه به عنوان مسير انتقال تجهيزات ----------------------------------------------------------- قبل از پرداختن به دلايل انتخاب روسيه به عنوان مسير انتقال تجهيزات بايد به چرايي انتخاب نشدن ساير مسير ها اشاره ها كرد. به طور قطع ايران بعد از پاكستان يكي از گزينه هاي مطلوب تلقي مي شد. مرزهاي طولاني ايران با افغانستان (حدود 945 كيلومتر) يكي از مزيت هاي ايران نسبت به ساير همسايگان افغانستان براي انتقال لجستيك مورد نياز ناتو است. اما ملاحظات (سياسي) مانع اجرايي شدن آن مي شود. چين نيز همسايه ديگر افغانستان است كه مرزي بسيار اندك (74 كيلومتر) با اين كشور دارد. براي غرب جلوگيري از ورود چين به اين نوع از بازي هاي سياسي و منزوي كردن پكن در اين بازي ها يك مزيت محسوب مي شود. ازبكستان و تاجيكستان نيز به عنوان همسايگان افغانستان مسير مناسبي براي امريكا نبودند زيرا علاوه بر آن كه گروه هاي شبه طالباني و احزاب افراط گرا در اين دو كشور به عنوان ادامه شيوع طالبان افغاني محسوب مي شود، محصور بودن اين دو كشور نيز باعث شد تا از ابتدا اين دو مسير مردود محسوب شوند. يكي از مزيت هاي اصلي مسير تركمنستان - افغانستان داشتن راه آهن است كه در نقل و انتقال كالاها نقش اساسي ايفا مي كند. استفاده از مسير هاي هوايي در انتقال تجهيزات از اروپا به روسيه و سپس به تركمنستان و در نهايت افغانستان بدون مانع تراشي دولت هاي ديگر همراه خواهد بود. لذا مزيت دوم اين مسير آن است كه هزينه ها كاهش مي يابد. كاهش هزينه هاي جنگ افغانستان يكي از الزامات ادامه حضور امريكا در اين كشور خواهد بود زيرا از آن جايي كه برخي از متحدين امريكا زمان هاي مشخصي را براي خروج كامل از افغانستان اعلام كرده اند، بعد از خروج هزينه اي را براي نيروهاي ساير كشورها پرداخت نخواهند كرد. مزيت ديگر اين مسير اطمينان از حصول تجهيزات مورد نياز در افغانستان است. اين مسير با داشتن حمايت و تضمين روسيه نگراني نيروهاي خارجي را از جانب تجهيزات كاهش مي دهد. برخلاف پاكستان كه هيچ تضميني براي اين تجهيزات نمي داد، وجهه روسيه مهمترين تضمين براي امريكا محسوب مي شود. مكتب نوكاركرد گرايي در روابط بين الملل معتقد است كه دولت ها براي كاهش تنش هاي سياسي مي توانند از دريچه همكاري هاي فني و غير سياسي وارد شوند. به عبارتي همكاري در زمينه هاي فني و غير سياسي در نهايت به همكاري هاي سياسي تسري خواهد يافت. همكاري امريكا و روسيه در مورد افغانستان - به عنوان موضوعي غير سياسي كه هر دو كشور در آن منافع مشتركي دارند - مي تواند باعث رونق بده بستان هاي سياسي اين دو كشور در زمينه هاي هسته اي و كاهش تسليحات گردد. همكاري روسيه با ناتو در افغانستان شامل موافقت با عبور تجهيزات و امكانات مربوط به نيروهاي آمريكايي و ناتو از مسير روسيه و همچنين مسائل فني اي همچون مبارزه با توليد مواد مخدر مي شود. اهميت ديگر اين مسير آن است كه تجهيزات از مناطق امن وارد افغانستان خواهد شد. در مقايسه با راه هاي ورودي از پاكستان كه به دليل حضور نيروهاي افراط، ناامني بر مناطق جنوبي و شرق افغانستان حاكم است، مناطق شمال كه در همجواري با تركمنستان قرار گرفته اند نسبت به ساير مناطق از ثبات بيشتري برخوردارند. در نهايت بايد به اين امر اشاره كرد كه از نظر امريكاي دوران اوباما، حضور نيروهاي بيشتر و گسترده ساختن اقدامات چند جانبه همانند وارد كردن كشورهايي همچون روسيه، بسط چندجانبه گرايي و در نهايت كسب مشروعيت بيشتر براي اقدام نيروهاي خارجي در افغانستان خواهد بود. نكته اي كه در شرايط حاضر قابل توجه است، ايجاد يك راه دوطرفه در مشكلات افغانستان است. در گذشته هم لجستيك مورد نياز ناتو از ناحيه پاكستان تامين مي شد و هم پاكستان – به عنوان متحد غير قابل اعتماد امريكا- در استراتژي امريكا كليد حل مشكل افغانستان شناخته مي شد. يعني در آن دوران پاكستان نقشي دوگانه داشت. اما اكنون پاكستان به محلي براي مذاكره شوراي صلح افغانستان با نيروهاي افراط تبديل شده است. ** اهداف روسيه از همكاري با امريكا ------------------------------------------ ورود به عرصه افغانستان به عنوان كشوري كه جايگاه ژئوپلتيك ويژه اي دارد از بارزترين اهداف روسيه است. فعاليت هاي روسيه در افغانستان، طيفي از مسائل فني وسياسي را شامل مي شود. از سويي انگيزه اين كشور به دليل حضور آمريكا و ناتو داراي اهميت راهبردي است، از سوي ديگر، به دليل گسترش توليد مواد مخدر و هم چنين گسترش موج افراط گرايي به كشورهاي آسياي مركزي، افغانستان داراي جايگاه مهمي در سياست خارجي روسيه است. مسكو تلاش مي كند تا از طريق همكاري با امريكا در عرصه افغانستان و با افزايش نقش خود، سهم خود را از نفوذ در اين كشور و همچنين آسياي مركزي افزايش دهد. همكاري با ناتو مي تواند به مهار دو چالش عمده در روسيه كمك كند. هدف مهم و جدي مسكو در افغانستان كه دغدغه هميشگي آن كشور نيز بوده است، جلوگيري از گسترش بي ثباتي، تروريسم و مواد مخدر به آسياي مركزي و خاك روسيه است. افغانستان 90 درصد ترياك جهان را توليد مي كند و جريانات گوناگون افراط گرا را در درون خود جاي داده است كه احتمال گسترش آن به كشورهاي آسياي مركزي وجود دارد. گرچه روسيه از گسترش ناتو به شرق و حضور اين عامل در اطراف خود نگران است، اما براي نيل به برخي از اهداف خود كه هم سو با منافع ناتو نيز هست، مجبور است همكاري هاي خود را با اين سازمان فرامنطقه اي گسترش دهد. دو عاملي كه روسيه با آن مواجه است به طور مبهم در ارتباط تنگاتنگ با يكديگر قرار دارند. همواره رابطه اي ابهام برانگيز بين افراط، تروريسم و مواد مخدر وجود داشته است به طوري كه مواد مخدر مي تواند افراط را به لحاظ مالي تقويت كند و در مقابل نيروهاي افراط نيز به حمايت و گسترش مواد مخدر و مقابله با كشت هاي جايگزين مي پردازند. هدف ديگر روسيه افزايش توان سخت افزاري و نرم افزاري است. مسكو با تصويب اين طرح در مجلس دوما مي تواند كنترل شاهراه انتقال تجهيزات نيروهاي ناتو را در دست بگيرد و به نوعي اين نيروها را به خود وابسته كند. اين امر مي تواند به نمايش قدرت و اعمال قدرت روسيه بيانجامد. با توجه به تجربه تلخي كه روسها در كارنامه خود در قبال افغانستان دارند، اين بار تلاش مي كنند تا حضور خود در اين كشور را بدون هر گونه خطر و ريسك پذيري و در حاشيه اقدامات ناتو و امريكا قرار دهند. به عبارت ديگر اگر امريكا در افغانستان به منافعي دست يابد، روسيه مي تواند در بخشي از اين منافع سهيم گردد و اگر اقدامات ناتو در افغانستان به شكست منتهي شود، روسيه به اين دليل كه در آغاز اين نبرد سهيم نبوده و جايگاه تعيين كننده اي نداشته، اين شكست به پاي روسها نوشته نخواهد شد. تحقيق**م.پ**1358
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 505]
-
گوناگون
پربازدیدترینها